Rondreis Oman 2019 We hebben een rondreis door Oman gemaakt zoals op het kaartje hier te zien. |
Zondag 10 maart 2019 De laatste dag is alweer aangebroken. In de ochtend hebben we nog even rustig ontbeten en zijn we nog even naar de kinderclub geweest. Daarna hebben we de laatste restanten ingepakt en hebben we alles wat we die dag nog nodig zouden hebben in 33n koffer gedaan. En daarna was het dus uitchecken en op naar het zwembad. Vervolgens hebben we dus nog enkele uren bij het zwembad gezeten en een laatste overgebleven chippie gegeten. Om vier uur zijn we er uit gegaan om ons om te kleden zodat we richting een winkelcentrum konden rijden vlakbij de luchthaven voor een laatste snelle hap. Na te hebben gegeten bij de foodcourt, de kids en Jantine nuggets van de McDonalds en Erik een broodje van de Subway, konden we dan echt op zoek naar Thrifty om de auto in te leveren. En dat was een zoektocht wel. We hebben alles op coordinaten uitgezocht, maar de navigatie leidde ons dus wel naar dat coordinaat, maar dan wel beneden bij de uitrit van de parkeergarage. Thrifty zat echter op de 4e verdieping, gelijk met de verdieping van aankomsten van het vliegverkeer. Dus wij zoeken naar de juiste inrit. Met lang zoeken vonden we op de navigatie de luchthaven. Wij daar dus heen. Dit bleek echter de oude luchthaven te zijn die inmiddels zo goed als uitgestorven was. Dus vervolgens maar weer opnieuw de coordinaten ingevoerd en richting het juiste vliegveld gaan rijden. Ditmaal hielden we de bordjes luchthaven maar aan. Zodoende kwamen we uiteindelijk toch op het juiste coordinaat uit, maar nu dus 4 verdiepingen hoger. De auto was verder niets mee en dus nog snel even in de hal bij de balie een afschrift gehaald. Daarna door naar de incheckbalie en douane. Bij de douane was het nog even spannend. We hadden namelijk een gokje gewaagd met de visums. Die waren namelijk voor 10 dagen, maar we waren er 11 dagen. Een visum voor 30 dagen was 4x zo duur en kostte voor ons vieren dan eur 180 ipv eur 45. Per dag dat je te lang bent moet er een boete worden betaald van omgerekend iets meer dan eur 90. Sowieso was het dus goedkoper om een dag boete te betalen dan een visum voor 30 dagen nemen. Maar de douanier was een vrouw en die had meer oog voor de schattige kindertjes aan de balie...... ofwel, niets van gezegd en gewoon door. Toch mooi ruim eur 90 bespaard weer. We gaven bij de winkels in het taxfree gebied de laatste centen uit. We kochten voor de kids veel te dure Smarties, maar jah, het was dat of een ander prul waar we niets aan hadden. Dus die weer tevreden met de buit. De gate was daarna snel gevonden en daar hebben we even gewacht voordat we naar het vliegtuig konden. De vlucht zelf was verder weinig bijzonders. Met Flydubai kom je dus op Dubai aan op een aparte pier van hun, maar dat is dus pier F en die ligt totaal ergens anders dan de andere pieren. Van hieruit moesten we dus met een shuttlebus naar de gorte hal heen, een rit van toch wel 20 minuten dwars over het vliegveld heen langs menig Airbus A380 toestel van Emirates. En toen we eenmaal weer binnen waren bleek onze gate helemaal aan de andere kant van de luchthaven. Met de kids in een buggy van Emirates (Schiphol: zo kan het ook....) deden we er nog 25 minuten over om bij de juiste gate te komen. Alles bij elkaar dus 45 minuten onderweg geweest. Maar we waren er, en hier moesten we toch nog een paar uur wachten. De kids sliepen inmiddels beiden in de buggies. De vlucht terug naar Schiphol verliep verder ook rustig. Enkel bij aankomst bleek het nogal winderig, en dat voelde je ook duidelijk bij het landen. Omdat de pieren vol stonden, werd het toestel ergens achteraf geparkeerd en moesten we met bussen naar de aankomsthal. Toen we het vliegtuig uit kwamen kregen we als welkom gelijk een hagelbui op ons hoofd. Hier werden we een rij in gedirigeerd voor EU-paspoorten. Dit bleek de iris-scan te zijn, leuk, maar dat kan dus eigenlijk niet bij de kids. Die hebben we dus voor ons door de poortjes laten lopen, en vervolgens hebben we een douanier aangesproken voor de andere twee paspoorten. Niet handig geregeld. Kort achter de douane konden we de hal in met de koffers, dat was eigenlijk heel dicht bij. We moesten wel door een enorme plas water vanwege een verstoppig op de naastgelegen toiletten. We zagen later op de monitoren in de hal dat er meer dan 60 vluchten geschrapt zijn. Gelukkig zijn we dus weer heelhuids aangekomen. De auto ophalen duurde ook wat langer dan ons lief was met deze temperaturen, maar verder geen probleem, en dus zijn we weer thuis....... |
Zaterdag 9 maart 2019 Vandaag weer geen wekker, de kids wekken ons. Prima leven zo. Lekker weer aan onze uitgebreide ontbijtbuffet en verbazen ons erover dat dit resort zo vol zit. Met van alles: mannen in pakken (we hebben al meerdere conferenties voorbij zien komen), mannen in klassieke gewaden, vrouwen in burka's, te dikke kroatische vrouwen in bikini, veel gezinnen met kinderen en heel veel Fransen en Duiters. We gaan vandaag eerst op pad naar Al Suwayq om hier de lokale vismarkt te zien. Blijft cool om dat te zien, al is de authenticiteit er hier wel of omdat dit in een nieuwe markthal aan het strand zit, ipv eergister in de buitenlucht onder een afdakje. We zien nog wel wat kleine haaien te koop liggen. We gaan vandaag de twee forten bezoeken die we gister niet konden doen, dus eerst naar Al Rustaq fort. Een heel groot en mooi fort. Hadden we niet al gezegd dat de kinderen forten tof vinden. Yfke wil alles zelluf lopen, alleen die trappen zijn een beetje lastig en elke toren moet beklommen worden nietwaar? Voor de prijs hoef je trouwens al die forten niet te laten: voor 2,20 euro zijn wij alle 4 overal binnen. Door naar Al Hazm fort: wederom een heel groot fort met heel veel te zien, want hierbinnen was alles mooi aangekleed met heel veel wapens, kanonnen, keukengerei etc. Al is dit ook het eerste fort wat Youp eng vindt. Want er zitten overal sensoren, dat wanneer we een kamer binnen komen lopen en meteen geluid te horen is. Best luid en onverstaanbaar ons ons, maar Youp schrikt er van. En die nep-poppen die overal zitten, daar is hij ook niet gecharmeerd van. Wel van al die geweren en kanonnen, "die zijn zijn favoriet". We struinen het hele kasteel van boven tot onder door en Yfke valt weer een buil op haar voorhoofd helaas en breekt een glasplaat in de souvernirwinkel. En Erik zijn zonnebril ligt nu lekker meters lager in een put voor altijd te liggen. Na deze forten, bedenken we dat we alle mooie forten in Oman wel gezien hebben en daar zijn we dankbaar voor. Allemaal even mooi en uniek en ze worden allemaal goed bijgehouden en onderhouden. We rijden terug naar ons resort, waarbij Erik onderweg nog even snel een nieuwe zonnebril koopt voor een eurootje. (lijkt volgens Jantine wel of hij blind is, zo'n grote zwarte afsluitende zonnebril, maar okee) In ons resort plonzen we uiteraard het zwembad weer in en waar het gister koud was, is het vandaag bloedheet: de zon brandt flink. Even lekker wat vitamine D opdoen, want we lezen dat het maandag in NL kan gaan sneeuwen, wanneer wij weer thuis komen. We kleden ons om en gaan in hetzelfde restaurant als gister eten. Geen buffet voor ons, maar weer een pizza voor Erik, nuggets voor de kids en pasta voor Jantine vandaag. Allemaal erg lekker. Terug in onze suite hebben we alvast 2 van de 3 koffers ingepakt voor morgen en eruit gehouden wat we nog nodig zouden kunnen hebben. Yfke slaapt weer snel in haar tentje en Youp ligt weer heerlijk tussen ons in. |
Vrijdag 8 maart 2019 Vannacht echt superprima geslapen in ons coole resort. Geen wekker en wel een uitgebreid ontbijtbuffet: veruit de beste en meest uitgebreide van deze reis. We gaan lekker op pad. Eerste stop: Nakhal fort: dit fort stamt uit de pre-islamitische periode en is in de 17e eeuw in Omaanse stijl herbouwd. Youp en Yfke vinden alle forten en kastelen in Oman fantastisch: ze rennen alle hoekjes en gaatjes in en dat zijn er overal veel. Youp voorop, want "die is een superheld en die lopen altijd voorop" en Yfke achterop, want overal zitten ook vele trappen en treedjes. Sommigen worden ook wel gemist in het donker, dus Yfke zit al lekker onder allerlei builen en krassen, maar dat boeit haar totaal niet. En oppassen voor al die afgronden: overal heb je van die soort ballustrades om vroeger op de uitkijk te lopen, maar dan zonder leuning of iets. Best gevaarlijk voor onze kids. Nakhal is wederom een schitterend fort. Ook weer een kamer met van die kussens en overal waar die liggen, gaan onze kinderen ook even "liggen chillen". We rijden een paar minuutjes verder om naar de warmwaterbronnen van Nakhal te rijden. Alleen waren we even vergeten dat het vrijdag is vandaag en iedereen hier dus vrij is. Alle lokale bevolking lag nu een beetje te plonzen in dat verwarmde riviertje. Dus wij hebben alleen maar even wat foto's gemaakt en zijn er niet zelf in gaan plonzen. Op naar Al Rustaq fort. Om hier te komen stuurt onze navigatie ons dwars door het oude dorpsdeel van Rustaq. Dat doet onze navigatie eigenlijk de gehele reis al: we hebben ingesteld dat hij de snelste reis zoekt en niet de kortste, maar toch stuurt hij ons continu dwars door oude dorpjes met mini weggetjes, waar we moeten oppassen dat we met onze auto spiegels niet de muren raken, laat staan dat we tegenliggers zouden tegenkomen. Gelukkig zijn al die dorpjes uitgestorven overdag dus tegenliggers zien we amper en zien we toch zo cool al die oude dorpscentra, dus vinden we het wel prima. Zo dus ook vandaag: dwars door Rustaq. Alleen wanneer we bij het (grote) fort aankomen, zien we enorm veel auto's staan en horen we de Iman prediken door een luidspreker. Wat blijkt: de moskee ligt aan het fort vast en dus kunnen wij het fort niet in. Die dienst is net beginnen en en er zitten dus heel veel mannen in hun mooie gewaren geknield op een kleedje voor dat fort. Helaas, we moeten dus door. Dan maar naar Al Hazm fort, alleen deze was omdat het vrijdag was, ook al om 11.00 uur dicht gegaan en wij stonden er om 12.30 uur. Dus gaan we deze twee forten mogen wel doen en rijden we nu nog even langs onze favoriete lulu hypermarket om de lunch te kopen. De wegen hier zijn trouwens een beetje vaag. Is ligt een 2 baans snelweg dwars door alle plaatsten heen, maar indien je dus ergens links van die weg moet zijn, moet je soms kilometers verder rijden om ergens eraf te kunnen of te keren. Terug naar ons coole resort. Je kan hier van alles: van tennissen tot pingpongen, van parasailing tot duiken, van ziplinen tot een soort luchtkussenfestijn in het water. En er zit een entertainment team om ons te vermaken met een planning: van aquafit tot petangue. Ja want alles is hier in het Frans. Wij plonzen gewoon weer in het zelfde zwembad als gister, 1 van de 5 zwembaden (jacuzzi niet meegerekend). Alleen is het vandaag een stuk frisser dan gister: er staat namelijk een straffe wind. Dus onderwater is het redelijk, maar bovenwater is het steenkoud. Wij hebben geen waterspeelgoed mee genomen, maar de kids vermaken zich prima met 2 lege waterflesjes en het speelgoed uit een eerder happymeal. We eindigen in die jauzzi, want die is heerlijk warm. Youp en Yfke willen ook vandaag het zwembad niet uit, maar na een paar uur vinden wij het wel welletjes, kleden ons om en gaan vandaag lekker uit eten in een ander restaurant op het resort. Deze is wat chiqer dan gister, maar ook lekkerder. Erik heeft lekker een chicken-BBQ pizza en Jantine zit aan de sate terwijl de kids spagetti verorberen. Alle andere kinderen in dit restaurant worden geentertaind door de mobiele telefoon van hun ouders, dus wanneer Youp bij onze naaste buren Peppa de Big ziet (en ook hard hoort), wil hij uiteraard ook filmpjes kijken, dus mag bij ons ook de tablet aan. Moe maar voldaan valt iedereen lekker snel in slaap in onze king size bed. Dit bed is echt enorm breed. |
Donderdag 7 maart 2019 Vandaag helaas de wekker om de 6.00 uur, alles hup de auto in en even ontbijten, want we hebben voor 8.00 uur de boottocht besteld om dolfijnen te gaan spotten. Rit naar de boot zou 25 minuten zijn, maar er zou volgens die mevrouw die de kaartjes verkocht nog wel eens file kunnen zijn. Dus wij reden precies om 7.00 uur weg en waren er om 7.26 uur.... Heerlijk in het zonnetje hebben Youp en Yfke steentjes in het water staan gooien tot de boot ging. Volle snelheid de zee op en hopen dat we wat dolfijnen gaan zien. Nou binnen mum van tijd zagen we een enorme groep van dolfijnen zwemmen! Echt zo cool om dat te zien. Voor, achter, links en rechts van de boot. De kids vonden het ook prachtig, Yfke maar wijzen iedere keer wanneer ze er weer 1 zag springen. Tegen 10.00 uur weer terug bij de auto en op naar de plaats Barka, waar een authentieke vismarkt naast een oud fort zou liggen. Om hier te komen heel Muscat doorgereden: deze stad is echt zo anders dan het platteland van Oman, maar het is wel een stad waar we echt zouden kunnen wonen. Aardige mensen, prima klimaat, lekker eten etc. We vinden de vismarkt makkelijk, pal aan het strand, waar de verse vis zo uit de visserboten onder de hamer gaat. Letterlijk: want er zitten een paar oude mannen met lange baarden de vis in groepjes te veilen. Gewoon roepend en met de hand, zittend op de grond. Mooi om zo te zien. We zien heel veel verschillende soorten vis, en wij trekken ook weer lekker bekijks met onze kids. Jantine had overigens de zin "dit is echt authentiek, hier komen echt nooit toeristen" nog niet uitgesproken, of er stopt een enorme touringcar vol met Franse toeristen naast deze vismarkt en zijn de locals ineens in de minderheid hier. Barka fort is mooi, maar was helaas gesloten omdat ze het aan het restaureren zijn. Even langs onze favoriete Lulu hypermarket, waar we lekker lunchbroodjes en 2 donuts voor de kids hebben gekocht. Barka staat trouwens bekend om al zijn snoep, zogenaamd 'Halwa". We hebben nog geprobeerd een Halwa-factory binnen te komen, maar helaas dit moest je van tevoren hebben gereserveerd. Dus rijden we door naar Mussanah, naar ons Millenium resort: op dit resort hadden we ons verheugd en het valt zeker niet tegen. Om onbekende redenen krijgen we een gratis kamerupgrade naar een suite. Oftewel hebben we nu ineens een woonkamer, een bar, 2 tv's, 2 wc's, douche, bad, inloopkast, balkon etc. Niet verkeerd! We kleden ons meteen om, smeren ons in en plonzen zo in het peuterbad. Er zijn hier 5 verschillende zwembaden, maar deze is het leukst voor de kinderen: kunnen ze lekker in staan en zelf plonzen. Er komen nog een stel en hun 2 kinderen bij en zo hebben we ineens ook speelgoed. We dobberen dik 3 uur hier en nog willen de kinderen er niet uit, maar wij wel. Dus met de belofte dat wij hier nog 4x gaan komen de aankomende dagen, nemen we ze mee naar de hotelkamer om even om te kleden. Vervolgens kiezen we 1 van de restaurants uit: een pizza vanavond en die was best prima zo op een terras buiten. Youp en Yfke voetballen nog even met wat Franse kinderen (niemand verstaat elkaar maar okee). Om 19.00 zijn zij dan echt doodop en binnen een paar minuten vallen ze zo in slaap. Jammer van dat happy hour met de cocktails beneden, want wij kunnen zo niet naar de bar ;-) |
Woensdag 6 maart 2019 Na een prima nacht (alhoewel: Youp lag tussen ons in vannacht, die vond dat superleuk en kroop telkens op- of tegen 1 van ons aan om zo in slaap te vallen :-)) hebben we vandaag geen wekker, maar laten we ons wekken door de kinderen. Zodoende zitten we tegen 9.00 uur het ontbijt, wat verder best prima is. Aan de overkant van het hotel koopt Jantine nog even snel een sjaaltje als hoofdbedekking en in de supermarkt ernaast kopen we nog wat broodjes voor de lunch en gaan we op pad naar de Sultan Qaboos Moskee: de grootste moskee en de enige moskee waar ook niet-moslims binnen mogen. Ons hotel zit er zo'n 5 minuten vandaan, dus zijn we er zo. Het is er prachtig mooi binnen, leuk om gedaan te hebben. En eigenlijk mochten kinderen onder de 10 jaar niet de grote gebedsruimte in (overal staan bordjes om ons hiervoor te waarschuwen) maar van de bewakers aan de deur mochten onze twee deugdieten toch naar binnen. Alleen Yfke wilde wel lekker gaan liggen op dat mooie zachte tapijt en dat was nou net even niet de bedoeling en onderweg naar buiten sloopt ze nog even snel de tweede zonnebril van mama vandaag. Aangezien mama niet zonder zonnebril hier kan leven, gooien we onze planning om aan rijden we eerst naar de oude wijk Muttrah, waar de oudste en grootste soeks zitten. Parkeerplekje vinden en shoppen maar. Youp en Yfke worden steeds aangesproken en Yfke neemt ook alles aan, dus wij telkens van die beetje opdringerige verkopers weer van ons afschudden, maar het is tof om te doen. We kopen voor beiden een kameel met "I love Oman" erop en voor onze souvernier kast een soort kaarsenstandard en een kleine versierde theekan. Je kunt nooit genoeg foute souvernirs hebben toch? Ook de zonnebril voor mama en de pet van Youp worden gescoord. We rijden een stukje verder naar het oude gedeelte en onderweg komen we een grote speeltuin aan de rechterhand tegen. Youp heeft tot nu toe iedere speeltuin in Oman van 30 kilometer afstand vanaf de achterbank gespot, dus wij hem maar even afgeleid door naar de boten links te laten kijken ;-) We parkeren de auto en maken een wandeling lang het Al Alam paleis, daar waar de sultan van Oman woont. Blijkbaar is hij thuis, want de vlag hangt in de top. Verder langs allerlei regeringsgebouwen met bewakers ervoor, langs het Mirani Fort, langs de waterrand en in de verte het Jalai fort. We vragen het nog na, maar deze forten zijn niet voor bezoekers opengesteld helaas. Dus alleen foto's van de buitenkant. We merken dat Youp en Yfke moe zijn, dus besluiten we terug te rijden naar ons hotel en op de terugweg nog even snel een foto te maken van het koninklijke operagebouw vanuit de auto. Ja hoor ze vallen zo in slaap en we leggen ze in de hotelkamer zo in hun bedjes, waar ze nog 2 uurtjes verder slapen en wij een beetje chillen. Het plan was om vanmiddag lekker te zwemmen in het zwembad op het dak van ons hotel, maar daar hebben we nu dus even geen tijd meer voor, het water is ook niet verwarmd en dus aan de koude kant. Bovendien krijgen we hierna nog een hotel met meerdere zwembaden, dus dat komt goed. We pakken daarvoor in de plaats de auto naar restaurant Kargeen. En dit was een super beslissing want dit was echt een superleuk lokaal restaurant in Omani stijl. We zitten in een buitenplaats onder wat bomen, met om ons heen meerdere mensen die lekker zitten te chillen aan de shisha of waterpijp, de keuze is echt reuze qua eten en de kinderen vermaken zich met de fontijn naast onze tafel of met de lokale poezen die hier scharrelen om eten. Erik besteld de Kargeen Mixed grill en krijg een mini barbeque op tafel met een berg met vlees, de kinderen eten shoarma en Jantine eet 3 mini hamburgertjes. Echt allemaal superlekker in een heerlijke ambiance. Wanneer het donker wordt gaan alle lampjes aan: heel relaxed hier. Deze wijk voelt uberhaupt goed: mooie apartementen met veel westerse winkels zoals een starbucks en subways. We rijden terug naar ons hotel en proberen relatief vroeg te gaan slapen, want morgen gaat de wekker vroeg ivm de dolfijen-spotten-boottocht, alleen zijn de kids erg uitgeslapen na de lange siesta van vanmiddag.... |
Dinsdag 5 maart 2019 Dit was het enige hotel deze reis, zonder ontbijt. Dus we hoeven alleen alles weer in te laden en op pad te gaan. Het ontbijt hadden we gisteren al gekocht: we eten heerlijk croissants en donuts in de auto onderweg op. Eerste stop: Qalhat waar het mausoleum van Bibi Maryam ligt. We zien dit bovenaan de berg liggen, maar durven zo off road niet zo stijl die berg op te rijden, dus nemen we alleen een foto en gaan weer. Wat een geiten zien we vandaag trouwens overal lopen. Als we een euro kregen voor iedere geit die we deze vakantie hebben gezien, hebben we allemaal de reis er zo uit. Onderweg zien we vele Wadi's, maar Erik heeft er thuis al een paar mooie uitgezocht: eerste is Wadi Tiwi omdat deze redelijk makkelijk ver in te rijden is. Dit doen we dan ook en dit is wederom erg mooi: Stijle hoge rotswanden links en rechts een een watertje in het midden. We kijken onze ogen uit. We rijden verder naar Wadi Shab. Hier parkeren we de auto en moeten we met een bootje naar de overkant, waar een pad loopt naar Wadi Shab. Aangezien dit 1 van de mooiste Wadi's van Oman schijnt te zijn, moeten we die wel gezien hebben. Maar dit blijkt een wandelingetje van een uur heen (en dus ook een uur terug te zijn), helaas niet over een pad, maar klauterend en klimmend over rotsen en langs diepe afgronden, waar met name Jantine iedere keer Youp zo in ziet glijden. Jantine voelt zich trouwens toch net een pakezel met of Youp of Yfke op de rug.....en iedereen onderweg maar tegen ons zeggen "je bent er bijna, nog maar 10 minuutjes" Maar ook hier weer schitterende uitzichten en aan het einde een heel mooi water waar je in kan zwemmen. We laten de kids lekker even rondrennen hier en stenen in het water gooien, die zijn dus ook weer blij. De terugweg ging beter dan de heenweg (heen waren we soms "het pad" kwijt en wisten we niet goed waar we heen moesten) en Youp is echt een bikkel en loopt het complete pad terug helemaal alleen! Yfke kan het niet zo meer boeien (of werd slaperig van de volle zon) maar die slaapt de halve terugweg in de draagzak bij Jantine op de rug. Terug met het bootje naar onze auto, waar meteen tig geiten aan komen rennen: die herkennen toeristen en weten dat daar wat te halen valt en zeker bij kinderen: dus Youp voert ze een paar koekjes. Die geiten zijn zelfs zo brutaal dat ze in de auto klimmen en een zakje chips eruit grissen en op eten! We rijden heerlijk in de airco naar de Bimah Sinkhole: we wekken de kids, want hier zit een speeltuin naast zien we. Dus papa en mama lopen allebei om beurten naar die sinkhole terwijl de kids niet uit de speeltuin zijn te slaan. Die sinkhole is mooi, met heel helder blauwgroen water. We laten Youp en Yfke even lekker rauzen en gaan weer op pad. De volgende 10 wadi's slaan we even over en belanden in Quriyet waar we de oude soek willen bezoeken. Helaas gaat die pas om 17.00 uur open hoorden we en zijn wij er om half 4, dus lopen we een stukje in dit centrum. Ook hier trekken Youp en Yfke alle aandacht: het is zelfs zo erg dat ze allebei geld krijgen toegestopt hier van oude mannetjes. Het fort is mooi, maar gesloten, dus lopen we er alleen omheen. In de supermarkt kopen we lekker koude cola en water en voor de kids nieuwe chipjes van hun zojuist gekregen geld en omdat de geitjes hun vorige chipjes hebben gestolen. De afgelopen week zagen we amper verkeer maar we naderen Muscat: hier ineens weer 4 baans wegen en een drukte. Dat is even omschakelen, maar we vinden zonder problemen of deuken ons volgende 4-sterren hotel. De kamer is prima en ruim, alleen het zwembad is nu te koud om in te plonzen, dus proberen we die morgen wel. We zijn te lui om 20 minuutjes naar een grote Mall te lopen, dus pakken we de auto: parkeren is in Oman overal gratis en een volle tank benzine kost nog geen 16 euro, dus vooruit. De afgelopen week alleen maar kleine winkeltjes of souks gezien: hier twee dikke malls van meerdere verdiepingen met dure koopwaar. Op de bovenste verdieping zit de foodcourt en het kinderparadijs. We nemen een gezond broodje van de Subway en belandden daarna dus uiteraard bij de kinderspeeltuin. We kopen weer een kaartje voor omgerekend 11 euro en zo kunnen Youp en Yfke meerdere attracties in, al vindt met name Yfke sommige attracties net iets te spannend. Youp niet: die vindt alles gaaf, hoe sneller, hoger of gekker hoe beter. Erg moe komt iedereen aan terug in het hotel: even snel douchen en de kids slapen binnen een paar minuten. Morgen weer een mooie dag. |
Maandag 4 maart 2019 Het was best fris vannacht, maar verder prima te doen. Ontbijt is ook weer goed. We hebben om 8.30 uur een kamelenrit geboekt. Maar voor 10 minuutjes voor een leuke foto, want we hebben eerder op die beesten gezeten een we weten dat ze niet superlekker zitten. Youp is trouwens superstoer: die zit helemaal alleen op een eigen kameel, ook tijdens stijgen en landen zeg maar. Hij hield zich goed vast en deed het echt goed. Youp en Yfke vonden de kameel uberhaupt al heel erg leuk, al blijft Yfke "paardje" zeggen tegen de kameel. Die 10 minuten bleken toch een half uur te zijn, wat echt meer dan genoeg is. We laden alle spullen weer in onze auto en blibberen en glijden de woestijn uit. De kids hadden hier nog wel langer willen blijven, zij vonden het echt heel erg leuk hier. We rijden een stuk om naar Wadi Bani Khalid pools en cave te rijden. Dit schijnt 1 van de mooiste wadi's van Oman te zijn met natuurlijke zwembaden. Het was er best druk ook met locals en eerlijk gezegd was het er ook heel erg mooi. We laten de eerste baden even links liggen, want we klauteren over allerlei rotspartijen richting de grot, en plonzen hier lekker het water in. Het is er heerlijk en tof om te doen! Daarna even picknicken op een rotsblok om ons op te laten drogen in de zon. Ook weer terugklauteren, waarbij Youp echt supergoed alles zelf loopt en Yfke bij papa op de rug zit. Jammer dat Yfke alleen haar oor openhaalt aan een soort cactus, het bloedt lekker, maar verder heeft ze er geen last van en gelukkig kan mama het lijmen met huidlijm die ook mee was in de koffer. Gaar van alle zon en water, stappen we in de auto en de kids (en mama) slapen binnen 2 minuten. Youp en Yfke slapen de gehele rit naar Sur. Het is superrustig op de weg, dus zoeven we door. In Sur zien we nog een paar oude wachtrorens en de vuurtoren en bezoeken we het Al Aygah Kasteel. De kids vinden kastelen echt leuk met al die kamertjes en trappetjes en steentjes. We rijden door naar ons hotel in Ras al Hadd. Dit hotel ligt echt middenin een zandvlakte, zonder degelijke weg ernaartoe en heeft maar 1 ster. We zijn benieuwd wat ons voor die ene ster te wachten staat, maar er was werkelijk in de wijde omtrek hier geen ander hotel meer te krijgen. Maar vooruit: de kamer is prima ruim en schoon, meer willen we niet. Youp ligt vannacht tussenin, want het bed is enorm groot en Yfke wil wel in haar eigen tentje. We gaan op zoek naar ons avondeten. Nou Ras al Hadd is echt een heel klein plaatsje in the middle of nowhere. De ene straat met de winkeltjes en eettentjes is geeneens geasfalteerd, dus rijden we soort van off road die paar eettentjes even langs voor we er 1 uitzoeken. Ach, we slapen al in een 1 ster hotel, dus een 1 ster restaurant kan er ook wel bij en mama heeft ook diarreremmers ingepakt :-) Maar heel eerlijk is eerlijk: het eten was er echt lekker. Een kippizza, een kipkebap schotel en broden met allerlei doopsels zoals hummus. De kids zijn weer erg populair: de obers nemen allemaal selfies met ze en een paar kinderen van die obers worden gestimuleerd om met ze te spelen. Na het diner rijden we naar het Ras al Jinz turtle reserve, waar we hopelijk wat schildpadden te zien krijgen die hier eieren leggen op het strand. We zijn voeg hier, maar we hebben gehoord dat het best druk kan zijn en we willen niet in een late groep dus zijn we er rond 19.45 uur. We krijgen groep 2 als groep en moeten ruim een uur wachten voor we op pad kunnen, maar ook hier worden Youp en Yfke wel vermaakt door allerlei onbekende mensen die ook zitten te wachten. We hebben geluk: ondanks dat het laagseizoen is, worden er toch 2 eieren-leggende-schildpadden gespot en kunnen we dus op naar het strand. Helaas is het strand groot en liggen die schildpadden compleet aan het einde, dus dat is ploeteren met Yfke in de draagzak en Youp op de nek door heel los zand waar we flink in weg zakken en dat in het donker, want we mogen de schildpadden niet laten schrikken en dus mag er geen lichtje schijnen. Jeetje wat zijn deze schildadden enorm groot! En wat een gat graven die, het lijken wel Duitsers op een Noordzeestrand. We zien de eieren gelegd worden en ingegraven worden: heel erg bijzonder om dit een keer gezien te hebben maar geduld is een hele schone zaak, want we zien welliswaar 3x die schildpad, maar komen pas uiteindelijk om 23.15 uur weer terug in ons hotel weer aan. De kids leggen we half slapend over van de auto in bed en we slapen allemaal binnen een paar minuutjes. |
Zondag 3 maart 2019 Vandaag lekker relaxed opgestaan, onbeten (we konden wederom ontbijten met patat en kipnuggets wanneer we dit hadden gewild) en alles zooi weer in de auto, want na 3 nachten verlaten we dit hotel. Eerste bestemming: Bahla. Hier mooie 600 jaar oude stadsmuren gezien en even doorgereden naar Bahla Fort. Dit is een joekel van een vesting en staat op de Unesco wereldergoedlijst. Alleen ging pas over 20 minuten over, dus wij nog even de soeks in, die aan de overkant van de straat lagen. Youp had namelijk net de auto zijn ene brillenpoortje van zijn bril af geslopen en meneer kon echt niet zonder zonnebril. Dus wij hebben voor 2 euro een schitterende rode kinderbril gekocht met hartjes erop. Youp heeft hem zelf uitgekozen, dus die is er blij mee. Bij de entree van het fort heerlijk opgelicht: entree kostte 1 rial voor ons allemaal, we geven ene briefje van 5 en krijgen niets terug. Wanneer wij dit aangeven, laat hij snel vanachter zijn counter ene briefje van 1 zien en zegt tot ziens. Mmmmm, dat hadden we van Omani niet verwacht. Het fort is dus zoals gezegd erg groot en mooi alleen een beetje kaal. Youp klimt en klautert echt overal op, die vindt kastelen blijkbaar tof. Yfke wil ook wel klauteren en klimmen, maar kan dat nog niet zo goed. (of de gemiddelde traptreden zijn veeeeeeel te hoog voor haar). De vrijdagmoskee in Bahla is niet heel bijzonder, dus rijden we snel naar een pottenbakkerij, want Bahla staat om mijn potten bekend. Daar bleken de gidsen net aan de koffie te gaan, dus mochten wij zelf op pad door de fabriek. Dat was leuk om te zien hoe allerlei mannen best snel en pot van een hoopje klei maakten, of een deksel of een schaal. De vrouwen verderop beschilderden deze vervolgens weer. Iedereen was weer gecharmeerd van onze kids, dus die gingen weer op de foto en kregen snoepjes toegestopt. Door naar Jabreen om ook hier het fort te bewonderen, deze was kleiner dan die van Bahla, maar veel mooier aangekleed. Dus de kids konden weer lekker klauteren en klimmen en op zoek naar ridders, want die wonen toch in een kasteel of niet? Tegen de lunchtijd gaan we op pad naar Ibra: we lunchen met croissants en chocoladebroodjes in de auto, wat erin resulteert dat Jantine langs de kant van de snelweg met de snoetenpoets overal chocolade vanaf mag gaan poetsen. Ibra is ook weer een oude stad, dus oude huizen, wachttorens, kastelen etc te bewonderen. En nog even in de supermarkt geweest, want we gaan zo de woestijn in, dus slaan nog even snel wat drankjes in. Die woestijn is trouwens weer een hele belevenis, want straten hebben ze hier natuurlijk niet, dus Erik had vooraf de coordinaten van het kamp opgezocht, zodat we hier achteraf supermakkelijk in 1x naartoe reden. 4 wheel drive aan en op naar ons tentenkamp. We glibberen en glijden best wel over de zandvlakte, want we hebben wel een 4-wheel drive, maar eigenlijk maar een kleintje met dunne bandjes. Erik houdt er de vaart flink in, want die wil niet vast komen te zitten in het zand. Maar zoals gezegd: we belanden makkelijk in ons honderd-en-1-nacht tentenkamp. We hebben safaritent nummer 1 achterin en voordat we zijn uitgestapt zitten de kinderen al te spelen met het zand. Dit is wel een hele grote zandbak zeg! We boeken bij de receptie een 'Dune bashing-tour' voor de zonsondergang en chillen een beetje tot die tijd. Erg veel Nederlanders ook met kinderen in dit kamp. Tegen 5 uur gaan we met chauffeur op pad en dit was echt wel cool om te doen: in volle vaart zandduin op en zandduin af. Met als hoogtepunt echt een afdaling van 60 graden! En Youp roept alleen maar "harder" en "cool" en allebei de kids zitten hard te lachen in de auto. En we mochten een paar keer uitstapten onder andere om de zonsondergang te aanschouwen: echt een geluksmomentje zeg. Zittend in het zand en dan zo'n mooi uitzicht. Youp en Yfke vinden het hier ook schitterend: die zien die complete zon niet, maar klauteren 30x tegen de zandduin omhoog om vervolgens glijded, rollend of op hin buik naar beneden te komen. Het zand zit echt overal, maar ze hebben enorme lol. Terug in ons kamp hebben we ze maar meteen even afgespoeld, al hebben we niet echt een douche, dus is het een beetje behelpen, maar de meeste zand is weg. Diner is inclusief en dit was prima: Youp heeft zeker 5 stokjes met kamelenvlees van de BBQ op, verder salades, pasta, aardappelen, kip, beef etc. Prima te doen dus. Na het eten nog even marsmellows boven het kampvuur geroosterd, ook weer lekker, waarna we moe maar voldaan naar onze tent gaan. De kids slapen lekker snel in hun tentjes. Het is hier echt doodstil en wat een sterren aan de hemel! |
Zaterdag 2 maart 2019 Vannacht prima allemaal geslapen en om 8.00 uur de wekker laten gaan. Eerst even ontbijten: wat op zich prima is, maar om nou te ontbijten met patat, kipnuggets en shoarma...dat kunnen we hier allemaal kiezen, maar zien we niet zo zitten. Dus allemaal maar lekker aan de toast met ei, pindakaas en vers fruit. We moesten de wekker wel zetten, want we hadden thuis de Al-Hootah Caves om 10.00 uur geboekt. Hier mogen maar 750 bezoekers per dag de grotten in, dus werd het aangeraden om vooraf te boeken. Nou dat geldt waarschijnlijk voor het hoogseizoen, want wij zitten maar met 10 anderen in het treintje de grot in. In de grot 45 minuten gelopen met een gids, wat weer cool was. Nou niet letterlijk cool dan, want dit is de enige grot waar wij ooit geweest zijn, waar het gewoon warm binnen was. Liepen we daar met onze vestjes aan. Wel weer mooie stalactieten, stalagmieten en colommen gezien. Terug met de treintje naar de auto, waar nog een kleine speeltuin was. Die mooi was, maar waarschijnlijk komen hier niet veel kinderen, want na 1x met de glijbaan zaten Youp en Yfke onder het woestijnzand. Wel lekker uit laten rauzen. We rijden een kwartiertje door naar Al Hamra, waar de oudste huizen van Oman te vinden zijn: meer dan 400 jaar oud, gebouwd in Jemenitische stijl. Het duurde even en tig keer de weg vragen verder en ja hoor we hebben het Bait-al-Sifah museumpje gevonden. Was ook niet zo gek dat we dit niet goed konden vinden, want het was erg klein, midden in het oude centrum, met mini weggetjes, super oude huizen en 0 straatnamen. Iedereen was allervriendelijkst, maar stuurde ons vaak de verkeerde kant op. Dat museum was cool om te doen: eigenlijk een heel oud huis van binnen, waarbij een gids vertelde en liet zien hoe de mensen vroeger leefden. Ook bakte een vrouwtje nog een soort van superdunne pannenkoekjes voor ons en kregen we traditionele thee en koffie met dadels. Alles en iedereen eet dadels in Oman. Maar deze zijn dan ook wel echt heel lekker: super vers en superzoet. Youp en Yfke vinden het ook prachtig, want die worden geentertaind door onze gids, die wel tikkertje met ze wil spelen. Het uitzicht vanaf het dak over het oude dorpje is ook echt prachtig. We rijden weer een kwartiertje verder naar de Wadi Ghul: dit wordt ook wel de Grand Canyon van Oman genoemd. We weten niet wat ons te wachten stond, maar we gingen in ieder geval off road en hoe! Over de rivierbedding onderin de kloof met aan beide zijden hele hoge rotspartijen: het was er werkelijk waar schitterend!! Maar ook zenuwslopend eng, want we hebben dan wel een 4-wheel drive, maar eigenlijk maar een kleintje en alle andere auto's die we in deze kloof zien rijden zijn 3x hoger en groter dan de onze. We hopen iedere keer niets te raken, niet weg te glippen en niet vast te komen zitten en doen dan ook 45 minuten over 7 kilometer. Jantine moet onderweg wel haar onderbroek figuurlijk gaan verschonen, maar man wat is dit gaaf en wat is dit mooi. Helemaal achteraan in de kloof, zou volgens onze navigatie een goede weg liggen: nou waarschijnlijk lag die er ook, maar dan bovenaan de berg en niet onderin de kloof: dus de complete kloof ook terug gereden. En Youp en Yfke? Die hebben 3/4e van deze kloof liggen tukken achterin: hoe harder de auto schudde en hobbelde hoe lekker zij dat blijkbaar vonden, want ze werden er echt niet wakker van. Door naar Jebel Shams, ook geen idee wat we van deze weg moesten gaan verwachten: op internet lazen we weer alles over politieposten net als gisteren waar je gecheckt zou worden of je wel een goede 4-wheel drive zou hebben, flinke stukken weer off road dus. Nou die politiepost is opgedoekt, want een groot deel weg is inmiddels geasfalteerd. Alleen erg stijle stukken omhoog, maar zoals gezegd op een afvaltweg prima te doen, alleen de laatste 16 kilometer ging weer off road door het zand. Alleen dit was veel beter te doen dan die Wadi van eerder, want die Wadi bestand uit veel stenen, losse kiezels en water, waar je echt wegzakte of weggleed, dit was vlakke rots met heel veel zand. We hadden gister nog een rode auto, nu is die hartstikke zandkleurig. En als er een auto voor ons zat, zagen we door al het zand, echt geen hand voor ogen. Jebel Shams is wel weer erg cool om gezien te hebben: je kijkt hier van bovenaf de kloof in, waar we net in gereden hadden: dus erg diep naar beneden en hele mooie vergezichten. Al is het met kleine kinderen best eng, want die kunnen echt supermakkelijk onder het hekje doorvallen en tussen de rotsen in, dus houden we met name Yfke maar in onze armen beet en mag Youp weer wat stenen naar beneden gooien uiteraard. Moe maar zeer voldaan rijden we terug naar Nizwa, waar we vlak bij ons hotel een lekker grill restaurant vinden. Erik wil uiteraard de hamburger met kamelenvlees wel proberen en Jantine gaat voor de kipfagitas. Youp en Yfke hadden ook berehonger en eten ook alles op. Nog even voor de laatste keer naar onze buren: de Lulu megasupermarkt (wij willen deze supermarkt ook in Nederland!) waar we nog wat drinken en broodjes voor de lunch van morgen inslaan en terug naar ons hotel voor de laatste nacht in Nizwa. |
Vrijdag 1 maart 2019 Helaas vandaag de wekker om 6.10 uur moeten zetten, want om 7.00 uur begint hier de beroemde geitenmarkt: de reden dat we Muscat later deze reis doen, want we willen deze geitenmarkt wel gezien hebben en die is alleen op vrijdagen. Hij is middenin in het centrum van Nizwa, wat op 5 minuutjes rijden is. We parkeren pal naast de markt op een enorm parkeerterrein. Onze auto gaan we zo makkelijk terug vinden: het is namelijk die ene rode tussen al die witte, grijze en zwarte. Het is al druk op de geitenmarkt en zien per toeval al vrij snel onze buurtjes: Evan, Nevah en hun papa en mama. Die zaten hier echt heel toevallig ook deze week. Dus Youp helemaal blij om zijn vrienden hier te zien. De geitenmarkt begint al vrij snel: rondom een rond podium, loopt iedereen die zijn geit wil verkopen een rondje met zijn geit in zijn armen of achter zich aan sleurend een prijs te roepen, waarvoor die geit te koop is. Erg leuk om dit traditionele gebeuren een keer gezien te hebben en wat is het er druk. Erik stampt nog even fijn wat verse geiten drollen plat en Yfke wordt weer lekker bekeken bij mama op de rug. We lopen verder en zien echt nog vele geiten en koeien, maar ook veel kippen, ganzen, konijnen etc. In veel te kleine kooitjes. Yfke denkt dat ze bij een grote kinderboerderij is beland, dus die wil alles wel aaien. Verder via de vleessoek (hier wat dode geitjes gezien), de groentesoek (sommige soorten groenten weten we echt niet wat het zijn) en de souvernir souk. Leuk om allemaal te zien. We hebben met de buurtjes om 10.30 uur in een cafe afgesproken, dus gaan wij nog even in Nizwa Fort en het Nizwa Kasteel bezoeken: ook weer erg leuk om te zien. Yfke en Youp lopen vele trappetjes en sluipgangetjes door en trekken weer wat bekijks. Bovenop een mooi uitzicht over Nizwa. Verder was er een leuke folklorische oude mannengroep muziek aan het maken en aan het zingen en een groep met kleine kinderen in klederdracht die ook een dansje deden. Zoals gezegd nog even een bakkie koffie met de buren gedaan. Was weer gezellig, alleen zit hun reis er nu bijna op en gaan ze nu nog even naar de kust en beginnen wij nu pas, dus nog even wat ervaringen uitgewisseld. Afscheid genomen en met ons vieren op pad: eerst even langs het hotel, waar Erik met ducttape de kinderstoelen vast plakt aan de achterbank: voelt toch een beetje veiliger, nu we de bergen in gaan vandaag. De kids slapen meteen weer als een os, zo dusdanig diep dat Youp voor het eerst in hele lange tijd weer eens in zijn broek plast. Dus alles nat. Gelukkig hadden we nog reservekleding van de vliegreis in de rugzak zitten, dus Youp langs de kant van de weg verschoond en op een zakje in zijn autostoel laten zitten. We rijden verder naar Tanuf: dit oude dorp is in 1957 door de Engelsen platgegooid en de lemen ruines staan er nog. Deze waren weer erg mooi om te zien, we zijn blij dat we deze stop even hebben gemaakt. Youp en Yfke hadden het ook prima naar hun zin, want zo tussen al die ruines lopend, lagen er heel veel stenen die gegooid konden worden. Volgende stop zou een waterval zijn, maar daar stond waarschijnlijk geen water meer in, want wij hebben die waterval niet gespot. Wat we wel zagen waren heel veel lokals, wiens vrije dag het vandaag op vrijdag was en lekker onder de bomen overal aan het eten en barbequen waren. En Youp spotte van veraf een shabbie speeltuin, dus die moest uiteraard ook even getest worden. 30 jaar geleden zag alles hier waarschijnlijk wat florisanter uit, maar ach de glijbaan gleed nog steeds en steentjes gooien blijft tof. Terug naar Birkat al Mauz gereden, want we waren gister de ruines vergeten te bezoeken, dus die nog even gespot. Al waren deze niet heel indrukwekkend. Wel leuk om de beroemde irrigatiekanalen (Falaj) weer te zien, waar de kids wat ingooiden en dan verderop keken of het voorbij kwam drijven. Een stukje verderop begint een pad stijl hoog de bergen in, waar de politie echt iedere auto checkt op deze 4-wheel drive heeft, anders mag je niet verder. Erik zijn rijbewijs wordt gecheckt en genoteerd (als we nooit meer gezien worden zeker in deze bergen) en overal borden met pas op, stijl, gevaar etc. Dus wij verwachten echt heel wat en toegegeven: sommige stukken waren echt wel stijl en lieten we de motor van onze kia even loeien, maar alles was prima geasfalteerd, dus dat die 4 wiel aandrijving verplicht is, is echt dikke larie. Alleen zitten we nu ineens zo hoog dat we midden tussen de wolken zitten en werkelijk waar 0 uitzicht hebben gezien. We komen aan in een lonely dorpje, waar echt niets was en waar we maar besloten terug naar ons hotel te rijden. Bergafwaarts ging stukken sneller, dus waren we zo bijna weer bij ons hotel, maar waar even verderop gister al was gespot dat alles hier maximaal 1 Rial kost: nou daar worden wij hebberig van. Kort samengevat: terug in ons hotel hebben we de koffers zo verbouwd, dat we nu 2 koffers met kleding en 1 koffer met enkel speelgoed hebben.....nu al op dag 2 van de reis! We kiezen vandaag voor een andere mega supermarkt en deze had uiteraard ook weer een foodcourt en ook weer een enorm indoor speelparadijs. We eten vandaag hamburgers met patat en Youp eet supersnel alles op, want die wil naar het speelparadijs!!! Alleen was deze veel duurder dan die van gister, dus wij Hollands als we zijn, naar die van gister gereden, waar de kids heerlijk nog dik een uur hebben gespeeld in de ballenbak: lekker klimmen en klauteren en Youp nog in een soort draaimolen. Nog even een 5 literkan water gekocht (de 5 liter van gisteren is al bijna op) en terug naar ons hotel, waar Yfke al zelf gewoon in haar tent gaat liggen en meteen slaapt en ook Youp zo vertrokken is. Wij schrijven dit blogje, internetten nog wat en gaan ook maar zo slapen, morgen weer een druk dagje. |
Woensdag 27 februari & Donderdag 28 februari 2019 Een rare dag vandaag, want we moesten allebei gewoon de hele dag werken vandaag en de kids naar opa en oma. Snel naar huis, want we reden meteen naar Schiphol. Auto geparkeerd en we waren zo ingecheckt en door de douane. Een veel te dure McDonalds maaltijd op en hup zo de airbus A380 in. We zitten bijna helemaal achterin (helaas niet bovenin) en het vliegtuig is gelukkig niet vol, dus krijgen we een extra stoel voor Yfke. We hadden echt superstoelen: veel beenruimte en lekker breed, alleen om wat voor domme reden dan ook, duurde het tot 2 uur na vertrek voor we de avondmaaltijd kregen: wie zit er te wachten op een avondmaaltijd om 24.00 uur?! Gelukkig vielen daarna Yfke en Youp lekker liggend in slaap en dommelden wij ook wat in. Ondanks dat beide kids in de gordel sliepen, presteerde Yfke het toch om lekker van de bank af te rollen. Ze sliep gelukkig snel verder. Het is 3 uur eerder, dus voor ons gevoel om 4 uur in de nacht, maar alhier om 7.00 uur landen we in Dubai. Alleen te vroeg, dus moesten we 3 kwartier wachten voor we een gate kregen toegewezen en Youp moest bijna in zijn broek plassen, want we mochten echt niet uit onze stoelen. Met een busje hebben we het complete vliegveld gezien, want we moesten naar de F-pier. Daar nog even wat donuts en drinken op en zo hup met een ander busje naar ons volgende vliegtuig: met FlyDubai naar Oman. Met 40 minuutjes waren we er en om de 1 of andere reden die wij niet weten kregen wij als 1 van de weinigen een gratis sandwich en wat te drinken, terwijl bijna iedereen anders dit moest betalen. We vonden het prima. In de rij voor de douane om onze visums te laten checken, duurde vrij lang, dus onze koffers waren al aardig duizelig van de bagageband. Gelukkig alle bagage inclusief de buggy is heelhuids aangekomen. Bij Thrifty onze huurauto opgepikt. Met 2 kinderstoelen, waarvan de interne gordels best prima waren, maar waarvan de stoelen zelf niet konden worden vastgezet. Toch fijn om te weten dat wanneer we een ongeluk krijgen, de kids met kinderstoel en al door de voorruit gelanceerd worden. We krijgen nog 1 betere kinderstoel, maar moesten daar wel een uur op wachten, maar okee. Op pad: de kids sliepen allebei binnen 1 minuut na starten, onze navigatie heeft kuren en spreekt Duits tegen ons. We hebben elke optie geprobeerd, maar de taal aanpassen kunnen we nergens vinden. En oja: iedere auto in dit land is wit, grijs of zwart op 5 rode auto's na, waarvan die van ons er 1 van is. Toch fijn dat wij 20% van alle rode auto's in Oman besturen: een Kia sportage met 4-wheel drive. Helaas belandden we vrij snel in een file en ontbreekt bij het meerendeel van alle bestuurders in dit land de richtingaanwijzer, maar de wegen en de bewegwijzering is verder prima: alles tweetalig. We rijden ruim een uurtje en stoppen bij een oasedorp: Birkat al Mauz. Bekend om zijn bananen- en dadelplantages, die hier goed groeien, omdat ze juist een goed irrigatiesysteem hebben opgezet: met allemaal stenen slootjes stroomt het water hier zo uit de bergen naar deze dorpjes. We kopen eerst wat koude drankjes. Alleen de wisselkoers zit er bij Jantine nog niet in, dus die meneer achter de kassa keek een beetje raar op toen ze de 4 drankjes van omgerekend 1 euro en 10 cent totaal probeerde af te rekenen met 1 briefje van omgerekend 110 euro. Vervolgens zijn we even naar het fort gelopen, maar dat was dicht vanwege de slechte staat. We worden nu al flink bekeken met 2 kleine donkerblonde kids. De mensen zijn allervriendelijkst en spreken best goed Engels en willen ons allemaal wel de weg wijzen of helpen. Bijna alle mannen dragen van die lange witte gewaden met een soort muts op hun hoofd. Ook het irrigatiesysteem even gezien, waar kinderen in aan het zwemmen waren. Yfke en Youp vonden met name de loslopende geiten wel interessant, maar die gaan we morgen nog veel meer zien. Hup de auto weer in en op pad naar ons hotel. Dit blijkt makkelijk te vinden te zijn, al schrikt Jantine van die ene slaapkamer met dat tweepersoonsbed, waar laten we de kids? Blijken we nog een slaapkamer te hebben met 2 andere bedden, een grote badkamer en zelfs een keuken met koelkast: dit appartement is hartstikke ruim. We lopen naar de overkant, waar een enorme supermarkt zit. En als we zeggen enorm, dan is het ook enorm! Alleen zit er een foodcourt naast en een groot kinderspeelparadijs. Dit is een soort kruising tussen Monkeytown in Nederland en een kermis. Alleen alles betaald, maar de kids waren niet te stoppen. Alleen nu al erg moe, dus we eten snel een pizzaatje en slaan even de speeltuin over en doen alleen wat boodschappen. We worden bijna hebberig van al dat goedkope speelgoed hier en ze hebben werkelijk alles. Dus voor Yfke kopen we alvast van cadeautjes voor haar verjaardag volgende maand: we hebben nog genoeg ruimte in onze koffers, tot nu dan. Teruggelopen naar ons hotel met allebei een kind op de schouders, maar die waren totall loss. Ze sliepen dan ook binnen een minuutje en wij ook niet lang daarna. Jantine gewoon omdat ze slaap had en Erik omdat de internet hier erg traag is :-) |