Rondreis Singapore & Taiwan We hebben een bezoek gebracht aan Singapore en een rondreis gemaakt door Taiwan zoals op het kaartje hiernaast te zien is. Ditmaal is de leesrichting gewoon van boven naar beneden. Klik de kaart hiernaast aan om die groter te kunnen bekijken. In het blog zijn een hele serie foto's opgenomen, maar lang niet allemaal. Alle foto's staan wel online en zijn HIER te bekijken. |
Donderdag 26 oktober 2017 Vandaag normale tijd op, gelukkig hadden we het meeste al ingepakt, dus nu alleen de laatste spullen nog ingepakt, Gizmo een kus gegeven en op pad naar Schiphol. De shuttle bus van het parkeren stond ons al op te wachten, dus we waren er zo. We hadden erg lange rijen verwacht, maar het viel ons alles mee. 6 kofferlabels verder (okee, de buggaboo telt voor 2 labels en 1 autostoel) en hup de douane door. Youp werd al niet meer herkend van zijn pasfoto. Ja hij was toen ook pas 6 weken oud. De bagagecheck duurde wel even, maar ze moesten ons water, onze diksap en pyjamapapjes etc. voor in het vliegtuig allemaal checken, maar alles mocht mee. De babylounge weer eens in, een aanrader voor iedereen met een baby, altijd plek en heerlijk rustig. Bij de gate werden wij er meteen toen we aankwamen al uitgepikt en hup we mochten zo langs de rij en zo het vliegtuig in. En tot onze verbazing hadden we de stoelen met extra beenruimte en daar waar zo'n babymandje kan hangen voor Yfke. Nog even snel de 4e dame op onze rij weggepest en hoppa: Youp had 2 plekken om te liggen, dus heeft ook zeker geslapen. Yfke is bijna haar mandje niet uitgeweest, dus dat ging ook prima. 12 uurtjes vliegen maar. |
Vrijdag 27 oktober 2017 Hollandse tijd is het 24.00 uur 's nachts, maar in Kuala Lumpur was het fijn 7 uur in de ochtend en hebben we dus de nacht gemist. We hadden een uurtje overstap tijd, ook hier zaten we zo op onze plekken, helaas 3 plekjes met ons vieren, maar het was maar een uurtje vliegen en nu zat Youp bij het raampje, dus kon hij alles zien. Aangekomen in Singapore moesten we eerst 4 formulieren in vullen voor de douane maar die stempels hadden we ook zo in onze paspoorten. Helaas, alles ging te goed, dus 1 van onze koffers stond niet op de band!!! Superbalen, dus wij lang in de rij om aangifte te doen, krijgen we te horen dat ze dachten dat die koffer nog in Kuala Lumpur stond en dat hij hopelijk vandaag in ons hotel bezorgd zou worden. We hopen het maar, want het is precies de koffer van de kids met al hun spullen er in. Even gepint en toen met de taxi naar ons hotel. Pffff het is lekker 35 graden en we zweten ons rot. Zeker Youp, want wij trekken snel een shirt en korte broek aan en Yfke had nog luchtige kleren in de rugzak zitten als reserve kleding, maar Youp dus niet, dus die moest met 35 graden in een dikke lange spijkerbroek mee. Ons hotel zit midden in Chinatown, een wijk met veel winkeljtes en straten met lampionnetjes, dus lekker sfeervol. We zoeken de dichtstbijzijnde metro halte en kopen een 3 dagen metrokaart. Op naar de Bayfront, waar we met de kabelbaan over het water naar het eiland Sentosa willen. We ontdekken al snel dat je niet in een rolstoel moet zitten en een kinderwagen is ook niet makkelijk, want liften zijn moeizaam te vinden en roltrappen hebben de irritante eigenschap dat boven- of onderaan de roltrap er nog altijd 5 treden op- of af zitten. Zwaar irritant. De kabelbaan eerst helemaal naar boven naar Mount Faber, maar het miezerde, dus weer naar beneden naar Sentosa. Daar lekker een stukje gelopen naar de Merlion: een groot stenen gebouw met de kop van een leeuw en de onderkant van een vis. Youp was al lang blij want die kreeg 2 gouden munten uit de bek van de leeuw. Helemaal naar boven uitzicht vanuit de bek en het hoofd van de leeuw. Weer wat kabelbanen verder (lekker even in afkoelen) naar Fort Siloso. Het enige overgebleven fort op Sentosa. Een leuk fort met echt enorm grote kanonnen. Alleen wanneer je aan kwam lopen kwam er telkens iets van tekst of muziek uit de boxen geschald en daar schrok Youp zich rot van. De kids doen het prima, de hele dag op sleeptouw in deze warmte en zon en dat met een jetlag en na een nacht in een vliegtuig. Rond 17.00 uur gaan we met de metro terug naar ons hotel en eten maaar even snel een hap bij de Mac. We willen het lot niet tarten door uitgebreid uit eten te gaan vandaag. En dat was maar goed zo, want op het kleine stukje lopen van de Mac naar ons hotel valt Youp letterlijk in slaap op de schouders van Erik en moet dus gedragen worden, nou dat is best zwaar en Yfke lag ook al in dromenland in de kinderwagen. In het hotel leggen we Youp in ons bed, want die koffer is er helaas nog steeds niet, dus kan hij nog niet in zijn tent. Yfke laten we liggen in de kinderwagen en we vallen allemaal doodmoe in slaap. Rond half 9 wordt er gebeld: jippie onze laatste koffer is er, alleen werden de kids ook wakker van het gebel, dus die hebben we nog even gevoed, terwijl we snel 2 tentjes op hebben gezet, slaapzakjes aan en door met slapen. We dachten dat omdat ze om 18.00 uur al sliepen, dat ze de volgende ochtend erg vroeg wakker zouden zijn: maar nee hoor rond 8.15 uur werd de 1e wakker. |
Zaterdag 28 oktober 2017 Zoals gezegd: we werden heerlijk pas na 8 uur lokale tijd door de kids gewekt, gewoon zoals altijd de hele nacht lekker doorgeslapen zonder 1x wakker te zijn. We ontbijten beneden, wat niet heel uitgebreid is, maar best lekker. We moeten onze draai nog vinden, want wat moeten we allemaal mee voor 1 hele dag in Singapore? Voornamelijk eten en drinken voor de kids, zonnebrand, hoedjes en 2 draagzakken. We gaan lekker op pad. Eenmaal buiten slaat de warmte ons tegemoed. Onze buren rechts blijkt een Hindu-tempel te zijn, waar net een ceremonie bezig is. Dus druk, muziek en getuige van een ritueel. Leuk om te zien. Yfke en Youp worden overal bewonderd en bekeken uiteraard. We lopen door door de Chinese wijk. Eerst de naar de Buddha Tooth Relic Temple. Een enorme tempel, met heel veel versieringen, waar blijkbaar een tand van Boeddha ligt en waar ook net wederom een ceremonie begint wanneer wij binnen stappen. Ook weer cool om te zien en te horen. Door naar de Sri Mariammantempel: weer een Hindutempel met heel veel versieringen en goh: het lijkt wel zaterdag: ook hier is weer een ceremonie bezig, het leek een soort doopfeest. Dus hup onze schoentjes uit en binnen weer kijken. Ook weer bijzonder om te zien, maar wel bloedverziekend heet allebei een kind dragend. We lopen een rondje door Chinatown en met name Jantine moet zich bedwingen om niet te veel goedkope rotzooi te kopen en nemen uiteindelijk weer de metro richting het East coast park: een heel uitgestrekt en mooi park aan het water. We kunnen daar niet komen met de metro en we vinden de juiste bus niet, dus nemen we het laatste stuk een taxi: kunnen we ook meteen weer even afkoelen in de airco. In het park zit een leuke grote speeltuin, dus terwijl Jantine Yfke voedt, gaan Erik en Youp spelen. Youp vond het superleuk, ook het strand en de zee daarna. Rennen in de branding en steentjes en takjes in de zee gooien. We besluiten lekker relaxed een taxi terug te nemen, nu naar de Singapore Flyer: een enorm ruizenrad, welke tot 2014 de hoogste ter wereld was. Het is er erg rustig, dus we delen ons bakje met maar 2 andere dames. Youp krijgt van het hele reuzenrad niets mee, want die sliep al ruim voor dat we instapten bij Erik op de rug in de draagzak en werd pas wakker ruim toen we eruit waren. Yfke hebben we nog lekker rustig op hoogte kunnen voeden en we hebben ver kunnen kijken. Zo zagen we bijvoorbeeld goed het Artscience museum: een museum in de vorm van een lotusbloem, zo zagen we goed de Marina Barrage: de stuwdam van Singapore, zo zagen we goed de Gardens by the Bay, en zagen we prima waar de formule 1 altijd raced. Het was een leuk ritje. Eenmaal beneden nemen we de taxi naar de Gardens by the Bay en eindelijk wordt Youp ook weer eens wakker. We hebben thuis al tickets gekocht voor het binnendeel: deel 1 de Flower Dome: een enorme overdekte dome met heel veel bloemetjes (de naam verraad het al een beetje) en speciaal nu een herfst thema met vele pompoenen. Het was er heerlijk cool maar wel stervensdruk met lokals. Snappen we best, want je zit toch best in de natuur zo en het was lekker koel binnen. De 2e dome was de Forrest dome. Hier stond binnenin een enorme hoge punt bezaaid met planten en een hele hoge waterval, echt weer mooi om te zien. We gaan helemaal naar boven naar de secret garden. Hier waren met legosteentjes wat plantjes nagemaakt, maar het was er best leuk. Hierna konden we met een looppad helemaal naar beneden lopen, wat ook echt mooi was om te zien. Youp en Yfke trekken weer veel bekijks en vinden ook alles best: ze lachen naar iedereen en wij lachen ons rot als Youp alles nazegd: "bye bye", "thank you" etc. We hadden vanuit de dome een coole waterspeelplaats gespot, dus wij daarheen gewandeld: Youp alles uitgetrokken behalve zijn luier en die vond het superleuk om door alle waterstralen heen te rennen, wat een lol had hij! Inmiddels was het donker geworden en lopen we door naar de OCBC skyway: een pad hoog tussen de bomen. Alles stond erg mooi in de lichtjes, dus het was mooi om te zien. De tickets voor de skyway waren helaas al uitverkocht voor vanavond, dus lopen we door naar de metro. Omdat het al zo laat is, gaan we weer niet uitgebreid uit eten, maar ploffen we neer bij de pizzahut. We hadden allemaal honger, dus lekker gegeten allemaal en nemen snel een taxi terug naar het hotel, want het is inmiddels al half 10! Kids even snel gevoed en hoppa hun tentjes in. Ze waren zo vertrokken. Onze voetjes doen ook zeer van het vele lopen van vandaag, dus liggen wij nog een beetje bij te komen en gaan ook zo slapen. |
Zondag 29 oktober 2017 Vandaag geen wekker, dus schrok Erik als eerste pas rond half 11 wakker, dus meteen maar iedereen even snel gewekt. Oeps, daar gaat de planning, maar we hadden het uitslapen blijkbaar nodig. We gaan eerst naar Little India, een kleurrijke wijk, vol met Indiers. We lopen langs de vele winkeltjes en kopen erg goedkoop een kitserig horloge en zonnebril voor Youp. We lopen een stuk door en belandden in Arab street. Gek om te zien, dat alle Indiers met hun mooie gewaden hier ineens niet meer te zien zijn en we wel ineens hoofddoekjes en burka's zien wandelen. We lunchen vandaag voor de verandering eens relaxt op een terrasje met een broodje en voeden Yfke. We lopen verder en duiken de metro in op weg naar Orchard street, de winkelstraat van Singapore. Het is er stervensdruk en vol met grote winkelketens zoals bijvoorbeeld Gucci, Versace, Michael Kors etc. Yfke kan het niet boeien en valt lekker bij Jantine in de draagzak in slaap, zodat Youp nu lekker in de buggaboo kan zitten. We wandelen de complete straat af en zien halverwege nog Emerald Hill road: een straat met oude winkelhuisjes, grappig om te zien. We wandelen verder, onze voetjes beginnen moe te raken van alle kilometers van vandaag zeker met al het dragen, maar we gaan door. Langs de main gate van Istana: het presidentiele paleis van Singapore, waar we nog snel de wachten zien wisselen. En dan naar Fort Canning Park, dit park hadden we gisteren geen tijd meer voor, maar schijnt mooi te zijn, dus wij hoppa naar boven. Lekker zweten al die trappen naar boven, pfffff. Bij het visitorcentrum boven zeggen ze dat het zo gaat gieten, dus wil ze ons nog wat paraplu's slijten, maar we nemen de gok wel zonder paraplu's en beginnen aan het rondje. (overigens geen druppel gevallen maar okee). Langs wat mooie oude gates, langs het Raffles House, langs een oude bunker, langs commandoposten, waarvan we trouwens een deel niet in kunnen, zou er nog iets in gebruik zijn??? Het was leuk om te zien, toch nog iets ouds in Singapore. De heuvel af zijn we zo en belanden zo bij Clark Quay, de straat om te eten in Singapore. Aan het water alleen maar eettentjes, wel prijzig maar ook gezellig. We besluiten Fajitas te eten bij een Mexicaan. De beef variant is lekker, de kipvariant is zeer spicy. Gelukkig hadden we een grote fles water besteld. We schrikken een beetje van de rekening, maar ach. We wandelen naar de metro aan de overkant van het water en gaan terug naar ons hotel. Our feet are killing us. Terug in het hotel pakken we alvast 2 van de 3 koffers in, want de dag erop was de vlucht met de minst toegestane kilo's en de taxi is al om 5.00 uur besteld, aangezien we al om 7.10 uur vliegen, dus om 4.15 uur zetten we onze wekker. Veel te laat, pas tegen 23.00 uur gaat de hele bende slapen. |
Maandag 30 oktober 2017 Zoals gezegd: een zeer kort nachtje. De kids vinden dit tijdstip wel best en op de kilo precies alle koffers afgemeten stappen we in de taxi naar het vliegveld. Dag Singapore: een hele leuke stad, erg westers en modern, met af en toe een Chinese touch. Jantine zou er wel kunnen wonen, Erik niet perse. Het is er brandschoon: we hebben echt nergens ook maar 1 stukje straatvuil kunnen ontdekken, de mensen zijn vriendelijke en behulpzaam (meerdere malen werd spontaan hulp aangeboden om bijvoorbeeld de buggy te tillen een trapje op ofzo, wanneer we de metro in stapten met 2 kids boden zo 4 mensen hun zitplekje aan en iedereen wees ons de goede weg op). En de hitte schijn je aan te wennen. Wij vonden het gister voor ons gevoel al minder warm dan de dagen ervoor, terwijl het toch weer 35 graden was. Op het vliegveld is het best moeilijk inchecken, al het personeel is wegbezuinigd, we moeten het doen met een zuil, maar die snapt ons niet en uiteindelijk belanden we toch in een lange rij. Die dame kijkt wat verbaasd naar ons en Youp en Yfke en schud nog net niet ons hoofd wanneer we zeggen dat we naar Taiwan gaan (overigens de taxi-schauffeur van vanmorgen lachtte ons ook nog net niet uit toen we zeiden dat we naar Taiwan gaan. "maar daar is alles in het Chinees" "en hebben jullie echt zelf een auto gehuurd, niet georganiseerd?"). Anyway, we checken de zooi in, kopen van onze laatste Singapore geld 2 flessen bacardi en stappen het vliegtuig op. Helaas zat die helemaal vol en dus Yfke op schoot. Bijna 4,5 uur vliegen, waarvan Yfke er 4 uur van slaapt en helaas Youp maar een half uurtje. Maar dat ligt ook niet zo lekker: slapen op een eigen stoel voor Youp. We vullen wel 4 visum aanvragen in het vliegtuig in en komen met een beetje vertraging in Taipei aan. Echt enorme rijen voor de douane, dus Jantine weer vriendelijk gevraagd of er niets was voor kleine baby's en beetje wijzend op Youp en Yfke en ja hoor: we mochten achter een meneertje aan lopen naar een rij waar niemand stond en hoppa: we waren zo het land in. Dit soort baby-lanes zouden ze in ieder land moeten hebben. Onze koffers waren al duizelig van het draaien op de bagageband en deze keer waren ze er voor de verandering wel allemaal, dus we zitten snel in ons vooraf geregeld vervoer naar ons hotel. Nog best een ritje met een chauffeur die geen woord heeft gezegd, maar ons wel keurig voor ons hotel dropt. We checken in en omdat we Gold members van Expedia zijn, krijgen wij gratis een early check in. Dus om 13.00 uur zijn we op de kamer en gaan we alle 4 een tukje doen. Die duurt wat langer dan gepland, dus vandaag gaan we pas rond een uur of 5 op pad naar Shilin Night market. We gaan met de metro, dat gaat allemaal makkelijk, alleen staat in deze metro niemand voor ons op wanneer we met de kids binnen komen. Al staart echt iedereen ons aan of we aliens zijn en lacht iedereen naar Youp en Yfke. Yfke moeten we iedere dag echt in bad doen van al die vieze handen die aan haar hebben gezeten. En ja: je mag best vragen of je een foto van haar mag maken, vinden we echt niet erg, maar doe het niet stiekem. Shilin Night market, is anders dan we hadden verwacht: wel druk met heel veel eettentjes, maar met allemaal vaste winkels en niet heel goedkoop. Al scoren we voor Youp nog een trui en zien we fantastische foute pakjes voor de kids. We gaan weer met de metro terug en gaan lekker bij TGI Fridays eten: daar hebben we echt over de hele wereld al gegeten en die Jack Daniels sesame strips blijven heerlijk. Youp is toch een beetje moe en baldadig, maar daarvoor hebben we plan c: filmpjes kijken op de telefoon van mama. Works like a charm: meteen stil. Na het eten naar ons hotel gewandeld: kleurrijke drukke winkelstraten, we zitten echt in het centrum met ons hotel. We blijven aangekeken worden, maar iedereen is vriendelijk en lacht naar ons. Bedritueel voor de kids: Youp in zijn tentje en in dit hotel hebben we voor Yfke een babybedje, dus die gaat daar in. Een enorm bed trouwens, zouden we alle 4 wel in kunnen passen. |
Dinsdag 31 oktober 2017 Vandaag rond 8 uur de wekker gezet, want vandaag willen we Taipei onveilig gaan maken. We gaan eerst even ontbijten op de 13e verdieping: een grote eetzaal met best een prima ontbijt: veel Chinese keuze, maar ook gewoon toast en croissantjes en zelfs pindakaas, chocopasta een aardbeien jam, dus Youp kan ook lekker mee ontbijten. Ze hebben voor deze ontbijtzaal wel de hele Ikea in Taiwan leeggekocht, van kinderstoel tot borden. We pakken alles wat we voor vandaag nodig hebben in de rugzak en gaan op pad. Het is een prima temperatuurtje vandaag: 24 graden en beetje zon en beetje wolken. We zitten echt pal naast een dubbel metrostation, dus we zitten zo in de juiste metro op weg naar de Lung Shan Temple, ook wel drakenbergtempel genoemd. Zowieso heeft Taipei echt tig tempels, maar dit zou 1 van de mooiste en bijzonderste zijn. We trekken trouwens echt veel bekijks overal. Al we een euro krijgen voor iedere keer dat er naar ons gestaart wordt, iedere keer dat er iemand wordt aangetikt om op ons te wijzen, iedere keer dat er mensen aan het wijzen of lachen naar ons zijn of iedere keer dat er iemand aan Youp of Yfke zitten, nou dan hadden we de halve reis er nu al uit. Deze tempel was weer erg mooi om te zien. We zien wel een ritueel wat we nog nooit eerder hebben gezien: mensen gooien 2 halve steentjes telkens voor zich op de grond en bidden dan weer, geen idee waarvoor. Hup de metro weer in naar de Sun Yat Sen Memorial Hall. Een vrij sobere hal maar met een enorm beeld van Sun Yat Sen midden in de centrale hal. Dit is zeg maar vadertje vaderland. We wandelen verder naar de Taipei 101: tegenwoordig de op de 8e na hoogste toren van de wereld. We dachten misschien rijen te treffen, maar binnen 10 minuten zitten we van de ingang tot helemaal boven in de toren en dat nog met tickets kopen ook. Mooi uitzicht over de hele stad. Het is vandaag Halloween, dus het stikt er van de verkleede kinderen die liedjes zingen en dan snoepjes krijgen. Youp sluit gewoon telkens ook bij die groepjes kinderen aan en krijgt zo ook telkens een zakje snoep toebedeeld. We gaan nog een paar verdiepingen naar boven zodat we ook nog even naar buiten kunnen en een paar verdiepingen naar beneden naar de 88e, zodat we ook de windstabilisator nog even konden zien: echt een enorm ding wat dus ervoor zorgt dat de toren niet teveel wiebelt door de wind of bij een aardbeving: altijd gerustellend zo op deze hoogte. We voelen de toren trouwens wel bewegen, maar dat is normaal op deze hoogte. We stappen de metro weer in, we raken inmiddels aardig bedreven in het metro-netwerk en met alle roltrappen op en af met de kinderwagen. Al wil Youp het liefste met de lift, want dat kan hij op alle knopjes drukken. Soms drukt hij dan op wat teveel knopjes: zo hebben we al een paar keer via de intercom uit moeten leggen dat we toch niet echt in nood waren :-) Vanaf de metro lopen we naar de Hasing Tian Kong temple. Wederom een hele mooie tempel, waar Jantine nog heeft geprobeerd om ingezegend te worden, maar dat lukte helaas niet. Wel hebben Jantine en Youp op hun knietjes nog een gebedje gedaan. We gaan verder naar de Linsen-wijk. Blijkbaar heeft Erik voorouders uit Taiwan, want er is een hele wijk hier die 'Linsen' heet. Zo is er een Linsen-park, meerdere Linsen-straten en een Linsen-carpark. Grappig om te zien en we hebben wat foto's van ons met die bordjes gemaakt. Het was wel een flink stuk lopen vandaag, dus we zijn blij dat we een stuk verderop weer een metro tegenkomen. Die nemen we naar het Chiang Kai-shek memorial hall. Daar hebben we trouwens afgesproken met Aimee, de 18 jarige dochter van een directe collega van Jantine welke hier een jaar High School doet, zodat ze goed Chinees leert spreken. Was grappig om elkaar daar zo ver van Rhoon te treffen. Dit memorial is trouwens echt heel groot: eerst meerdere grote witte poorten, links en rechts grote gebouwen, een enorm plein en aan het einde een grote hal met flink wat trappen ervoor met daarin een standbeeld van Chiang Kai-Shek. We zeulen wat met Youp en Yfke helemaal naar boven en per toeval staan we daar om 16.55 uur waarbij om 17.00 uur de laatste wacht wordt afgelost. Veel ceremonieel met zwaaien van hun geweren, stampen en marcheren allemaal strak tegelijk. Leuk om gezien te hebben, maar doet ook wel weer communistisch aan. Aan het einde van het grote plein strijken ze de vlag, ook allemaal weer strak geregiseerd. Youp vindt het leuk om te zien, die roept en zwaait naar die mannetjes in hun witte uniformen, maar die mogen natuurlijk geen krimp geven. We gaan terug naar het centrum met de metro, want hier heeft Aimee een traditioneel Taiwanees restaurant voor ons geboekt: Shabu Shabu. We nemen plaats aan een verlaagde tafel met ieder een eigen kom bouillon voor zich die gaat koken en waar je van alles in kan gooien: groentes, tofu etc en ook vlees en vis. Youp die eet net zoveel als wij tweeen samen, dus die zit vol en wij niet. Het was wel leuk om te doen al is het vissen in die kokende bouillon met je eetstokjes soms best lastig. Lekker gekletst aan tafel. Het personeel spreekt geen woord Engels en de kaart is ook volledig in het Chinees, dus blij dat Aimee een beetje kan vertalen voor ons. Na het eten lopen we terug naar ons hotel, want wij hebben kilo's met spullen voor Aimee hadden, mee gekregen uit Nederland. Dus we geven de klompjes, de stroopwafels, rookworsten etc. af, zodat onze koffers weer lekker een stuk lichter zijn (wel 6 kilo). Aimee gaat weer terug naar haar gastouders en wij relaxen nog een beetje op onze hotelkamer voordat we allemaal moe maar voldaan gaan slapen. Nog een raar feitje van de dag: het stikt hier van de mensen met mondkapjes voor. Er wordt overal, bijvoorbeeld in de metro ook aangegeven dat wanneer je verkouden bent, je een mondkapje moet dragen zodat je niemand anders kan besmetten. Okee, dat is best top, maar iedereen die hoest, haalt eerst het mondkapje weg, hoest vervolgens en schuift het mondkapje weer terug. Wat is daar het nut dan van??? |
Woensdag 1 november 2017 We hebben weer de wekker gezet voor 8.00 uur en ontbijten weer in de grote eetzaal boven. Het was een stuk rustiger dan gisteren, dus het ontbijt ging lekker snel. Alles weer ingeladen voor een hele dag en hup naar de metro. Eerst naar het National Palace museum. We gaan zover we kunnen met de metro, maar het laatste deel moet met een bus of taxi. We nemen de laatste en betalen toch zeker een paar eurootjes, dus dat is prima te doen. Het museum slaan we over, schilderijen en sculpturen boeien ons 4-en niet zo, dus bekijken we alleen de mooie buitenkant. Al was het wel een gedoe om de tuinen te vinden, maar gelukkig liep er iemand van de information helemaal met ons mee naar de tuinen, al sprak ze dan geen Engels. We nemen aan het einde van de tuinen een taxi naar de Shi Lin Ci Cheng Gong Temple. Een hele mooie tempel in de wijk ShiLin, waar wij de eerste avond al een nightmarket hadden bezocht. Youp blijft maar roepen "veel goud", ja al die tempels zijn versierd met goud. Inmiddels is de zon lekker gaan schijnen en is de lucht strakblauw met een temperatuur van rond de 26 graden. Prima te doen dus. We lopen nog een stukje door een overdekte lokale markt: het meerendeel van het fruit kunnen wij niet definieren en het vlees en de vis ligt lekker ongekoeld in stukken ons aan te staren. Echt weer superleuk om te zien dus. Halve varkens voorbij zien komen. We nemen lekker lui weer voor een paar euro een taxi naar Martyrs' Shrine: een herinnering aan iets van oorlogen en onafhankelijkheid, al kunnen we het Chinees op de bordjes niet lezen. We komen hier voor de wisselingen van de wacht en we komen precies om 11.55 uur aan, dus hoppa: weer mannen in witte uniformen die strak in de maat marcheren. Al hebben we wel wat foutjes in synchroniteit gezien en zagen we 1 soldaat bijna lachen omdat een ander bijna struikelde over zijn eigen schoenen. De wisseling duurde wel een half uur met dat rare marcheren en dat tig keer zwaaien en overpakken van de geweren: het deed Jantine een beetje aan de marjorettes denken dat zwaaien. Maar ook weer tof om een keer gezien te hebben. Ook de gebouwen zelf zijn hier weer mooi en groots. We lunchen lekker op een bankje in de schaduw en voeden Yfke. Wat onze kids ook synchroon kunnen is poepen, dus lekker op de grond even beide luiers verschoond en hup we kunnen weer op pad naar de Confucius temple. Een hele mooie tempel, waar we weer een rondje in lopen. Hier zwemmen schildpadden in de vijvers. Ertegenover ligt de Dalongdong Baoan Temple: een veel grotere en eigenlijk nog mooiere tempel, waar we weer genoeg mensen zien die weer 2 van die halve stenen voor zich uit gooien en tig wierrook wordt gestookt door biddende mensen. Wij willen ook wel offeren, maar zien nergens hoe we iets moeten betalen en niemand die Engels spreekt. Uiteindelijk nemen we wat offermateriaal mee, wat overal ligt en door iedereen wordt mee genomen zonder ergens iets te betalen, dus wij deden dat ook maar. Hopelijk worden we niet verdoemd nu, geen idee hoe dit anders werkt. Aangezien het een stralende middag is en we tijd over hebben, besluiten we niet de metro te nemen, maar te gaan wandelen met de kids naar en door de oudste Chinese wijk Dadaocheng. Het is best een stuk lopen, maar Youp slaapt bij Erik op de rug en Yfke in de kinderwagen bij Jantine, dus we hebben alle tijd. We kijken lekker om ons heen en eerlijk is eerlijk: we worden tig keer aangesproken door wildvreemden of ze ons ergens mee kunnen helpen of die ons de weg kunnen wijzen. Dus die Taiwanezen zijn vriendelijk en ze spreken hier dus best Engels. Langs de Dinghu straat, 1 van de oudste straten naar de Xiahai Chenghuang temple. We besluiten na deze lange wandeling even op het pleintje voor de tempel te gaan zitten, waar wij ineens een belangrijkere attractie zijn dan de tempel. Iedereen kijkt weer naar ons, lacht naar ons, kietelt Yfke, maakt foto's van ons of begint in rap Chinees tegen ons te praten, waarop wij dan een beetje vragend kijken en zeggen dat we het niet snappen. We lopen verder en ploffen in de metro om onze voetjes rust te gunnen. We gaan naar de Gongguan nightmarket. Eenmaal daar aangekomen, blijkt deze nightmarket niet op woensdagen te zijn, dus zijn we voor niets helemaal hierheen gegaan. We stappen weer terug de metro in en het is een beetje haasten geblazen, want om 17.00 uur verloopt onze 48 uurs metro kaart en willen we dus voor 17.00 uur bij de Raohe street nightmarket zijn. Grappige is: Jantine en Youp kunnen er nog precies doorheen, Erik en Yfke zijn een paar seconden te laat en kunnen dus het uitgang poortje niet meer door. Gelukkig helpt een medewerker ze toch nog gratis naar buiten, want het is echt 17.01 uur. Ieder metro-station heeft echt super schone toiletten, vaak ook met baby-aankleedkussens, dus we verschonen hoognodig Youp en Yfke ook even en gaan zelf ook beiden even plassen. Maar toen Jantine op het toilet zat, ging er ineens een vet alarm af. Wat is er aan de hand? Een aardbeving? Een aanslag? Jantine ziet allemaal paniekerige mensen, dus gaat snel terug naar Erik, Youp en Yfke. Wat blijkt daar: Youp heeft zichzelf ingesloten, door op een elektrisch deurknopje te drukken, die staat in het kindertoilet, maar kan er niet meer uit en staat te roepen en te huilen. Erik heeft toen de noodknop ingedrukt en zo kwam dat enorme alarm. Allerlei mensen in hesjes, soort van Taiwanese BHV zeg maar, kwamen al met de sleutel aan om een huilende Youp te redden, maar nu dat alarm nog uit zien te krijgen: wat een herrie. Yfke vond het wel interessant trouwens, die lag gewoon een beetje te observeren zonder een kik te geven. Wat een leuk avontuur. Youp zijn tranen snel gedroogd en hup naar de nightmarket. Ervoor lag nog een leuke tempel, die we uiteraard ook nog even bezocht hebben en toen die straat doorgewandeld. Deze nightmarket was leuker dan die van Shilin, meer losse kraampjes. En weer heel veel etenstenten met van alles op een stokje. Een heel groot deel konden we niet definieren, maar alles wat loopt of zwemt, past in stukjes best op een stokje. Ook bijvoorbeeld leuke octopussen op een stokje. We kopen een soort platte pizza's bij een kraampje en eten daar allemaal van mee en wandelen terug naar de metro. Hier kopen we 2 losse kaartjes terug naar Ximen, omdat onze 48 uurs kaarten nu dus verlopen waren. Jantine loopt met een moeie Youp op de armen compleet een afzetting bij de metro ongezien om en ziet zo de metro-vloer van wel heel dichtbij. Het is voor de eerste keer erg druk in de metro en we moeten best wat haltes, dus we zijn blij dat we kunnen zitten. Bij Ximen aangekomen gaan Erik en Youp even snel naar een supermarktje voor water, een colaatje en biertje voor op de hotelkamer en een toetje, terwijl Jantine en Yfke een eind moeten lopen voor de lift naar boven, welke het uiteindelijk niet bleek te doen. Gelukkig waren er zo tig mensen die wel wilden helpen de kinderwagen te tillen. Tig mensen spraken Jantine weer aan, ook mensen met "wat knap dat je zo alleen met je kind op reis gaat", en zelfs iemand die vroeg of ik toch zeker wel borstvoeding gaf?! None of your business. Op de hotelkamer nog een toetje met elkaar op en Youp mag nog even springen op het bed, zijn favoriete hobby. Totall loss vallen ze al redelijk snel in slaap en wij internetten en lezen nog wat. Het feitje van de dag: alle publieke toiletten hebben naast de stortbak een soort noodknop, waarbij Jantine al meerdere keren per ongeluk op die knop heeft gedrukt ipv op de spoelknop. De spoelknop zit namelijk vaak achter de omhoogstaande toiletbril, die moet je soms zoeken. En dan maar snel weer in de intercom roepen "sorry". Ja moet je de tekst maar niet alleen in het Chinees bij die knop zetten. |
Donderdag 2 november 2017 Na wederom een prima nacht, hadden we de wekker om 7.00 uur gezet, omdat vanmorgen tussen 8.00 - 8.30 uur de auto bij ons hotel zou worden afgeleverd. Maar toen we wakker werden bleek Erik een appje te hebben van het verhuurbedrijf dat de auto er al om 7.30 uur zou zijn. Erik had de afgelopen weken al heerlijk app-contact met ene Peter van het verhuurbedrijf, want blijkbaar verhuurd Peter zelden auto's met kinderzitjes, laat staan 2. Europeanen komen ook niet vaak bij hem een auto huren, laat staan Nederlanders die de navigatie welke compleet in het Chinees is, dus ook niet kunnen lezen. Na al het geapp en gemail hebben we het gevoel dat we Peter al een beetje kennen:-) Anyway: vlug aan het ontbijt en toen naar buiten, waar Peter met onze Toyata Wish al klaar stond. Een prima bak, een 7-seater, zodat we prima de kids en onze koffers er allemaal in kwijt kunnen. De navigatie blijkt inderdaad een probleem: compleet in het Chinees....we zouden ook coordinaten in kunnen voeren, maar Peter weet niet hoe, dus komen we nog nergens. Gelukkig hadden we ook de kaart van Taiwan op onze telefoons, dus kunnen we toch op pad. Het rijden gaat prima, ze rijden hier gelukkig ook rechts en redelijk geordend, zeker voor een Aziatische stad. We zijn dus al snel op weg naar Yangmingshan National Park boven Taipei. Mooie kronkelende bergweggetjes en vele bossen. We wilden 2 trails wandelen, maar bij het infocentrum raadden ze er ons 1 af, omdat het had geregend en de paden glad, glibberig en modderig zouden zijn. Dan dus maar 1 trail: de Mt. Caigongkeng Trail. Dit was een redelijk goed begaanbaar pad tussen de bomen, struiken en mossen. We trekken overal weer veel bekijks met Youp bij Erik op de rug en Yfke bij Jantine op de buik. We zijn blij met de draagzakken deze vakantie. Op het rustpunt halverwege gaan Youp en Yfke weer tig keer met Chinezen op de foto. Yfke gaat van hand tot hand en vele selfies met hun erbij worden weer genomen. Er wordt gewoon gegild door sommige Chinese meiden. Dit hebben we overigens liever dan het stiekem foto's maken of een selfie met onze kids maken zonder iets te vragen. We zijn ook blij dat Youp en Yfke vriendelijk zijn: Yfke lacht tot nu toe echt naar iedereen en Youp roept de halve dag 'hallo' naar iedereen, geeft high fives of handjes en kletst gewoon Nederlands tegen iedereen. We wandelen weer lekker terug. Youp loopt een deel zelf en die houden we geëntertaind door iedere keer een soort slagboom met zijn handen te laten maken zodat wij er pas langs kunnen wanneer we centjes betalen. Bij de auto werd ons nog een uitkijkpunt aanbevolen waar we heen konden rijden, dus wij erheen, maar halverwege belanden we al in de mist, dus keren we maar om en rijden naar de kust naar het Yehliu Geopark. Hier was het lekker toeristisch: het enorme parkeerterrein had ons al die hint gegeven. Het geopark bestaat uit allemaal aparte rotsformaties, die door de wind en de zee in de loop der jaren zijn gevormd. Grappig en mooi om te zien. Al zien de Taiwanezen in iedere rots wel iets: een olifant, een champignon, een prinses. Met als hoogtepunt 'the Queens Head rock'. Een foto van deze rots hebben we al meerdere keren gezien, het was een van de eerste aanplakbiljetten die we op het vliegveld van Taiwan tegen kwamen. Iedereen wil hier dus mee op de foto en in de zomer kan het er dus best druk zijn denken we, gezien het uitgestippelde pad en het 1-richtingsverkeer richting die Queens Head. Maar wij zitten hier in november en dus is het er rustig en staan er maar een paar wachtenden voor ons. Precies wanneer wij aan de beurt zijn voor een coole foto met ons gezin en die rots, heeft Youp het even gehad en gooit zijn kont tegen de krib. Prima, dan maar een leuke foto zonder hem. We wandelen de begaanbare paden nog helemaal rond en zoals gezegd: het was mooi om te zien. Terug bij de auto Yfke even voeden en wij een ijsje. Het is trouwens bloedheet vandaag: 32 graden, bewolkt met heel af en toe de zon, maar tropisch drukkend warm, een hoge luchtvochtigheid dus, dus we zweten wat af. Op naar Chung Cheng Park in Keelung. Hier zou het grootste godinnenbeeld in heel Zuid-Oost Azie staan. Alleen zoals gezegd hebben wij moeite met onze Chinese navigatie en herkend de telefoon van Jantine deze bestemming niet. Dus we konden het niet vinden. We hebben toen maar een taxi-chaufffeur aangesproken welke uiteraard geen woord Engels sprak, maar die wel in het Chinees onze navigatie zo heeft ingesteld dat we het ineens prima konden vinden. Dit is overigens vaak zo: ze spreken vaak geen Engels hier, maar zijn wel heel behulpzaam in bijvoorbeeld de weg wijzen, even mee lopen naar de ticketcounter etc. Wij spreken ook vaak gewoon Nederlands tegen mensen hier, want Engels wordt vaak toch ook niet gesnapt. Chun Cheng park was inderdaad een mooi park met inderdaad een heel hoog wit beeld en een soort tempel eromheen. Erik en Youp hebben nog even heel erg luid een enorme bel mogen luidden, wat best cool was. En Youp heeft nog een ritje gemaakt op een soort grote pluchen hond op wieltjes waarmee je voor omgerekend een eurootje een stukje mee kon rijden. We rijden verder naar Jiufen, waarvan gezegd wordt dat het een ouderwets bergdorpje zou zijn. Nou maar dan is het wel mega toeristisch omgetoverd: busladingen met toeristen lopen hier rond. Wij kunnen een parkeerplekje vinden echt heel dicht bij het oude centrum waar we helemaal niet zo veel voor hoeven te betalen, dus wij de kids mee en zo het oude deel ingelopen. Enkel souveniershops en etenstentjes: het stikt er van de toeristen. Youp en Yfke zijn wederom populair. We belanden bij een Chinees restaurant, waar we de menukaart wel kunnen lezen en waarbij we uiteraard de schoenen uit moeten doen voor we mogen gaan zitten op verzonken houten banken. Youp vindt het leuk om tig rondjes op de banken naast ons te rennen en Erik geniet van zijn 3 porties dumplings. Hij zegt nog 5x die avond dat hij zo lekker heeft gegeten, dus zal het wel echt heel lekker zijn geweest. We wandelen weer terug en aangezien het al wat later en donker is, zijn de meeste winkeltjes al aan het sluiten of net dicht, dus rijden we weer terug naar Taipei. De kids slapen binnen een minuut en vinden het niet tof om een uurtje later gewekt te worden om ons hotel voor de laatste nacht binnen te gaan. Onderweg tanken we de tank nog even vol en krijgen daarnaast ook een doos tissues cadeau. Eenmaal terug in Taipei parkeert Erik de auto een stuk verderop in een parkeergarage en Jantine maakt de kids klaar om nu lekker in hun eigen mandjes te gaan slapen. Ze zijn weer zo vertrokken. |
Vrijdag 3 november 2017 Vanmorgen eerst de koffers even ingepakt, want vandaag verlaten we Taipei echt. Nog even goed ontbeten en uitgecheckt. Alleen het naar beneden komen was een crime. Dit hotel zit op de 10e, 11e, 12e en 13e verdieping met de receptie op de 13e. Het halve hotel checkt op dit tijdstip uit, dus eerst moet iedereen naar de 13e en daarna naar beneden en dat met 1,5e lift in gebruik. Het duurt dus echt even, maar uiteindelijk staan we met 2 kids en al onze bagage dan eindelijk beneden. Erik gaat de auto weer halen en Jantine wacht met de kids en de bagage naast het hotel buiten. Het duurde echt enorm lang voordat Erik eindelijk eens kwam, maar die was de weg kwijt geweest omdat de navigatie het tussen de hoge gebouwen vanuit de parkeergarage vandaan het niet deed en had daarom ieder rood stoplicht van Taipei gezien. De uitgang van de garage was ook totaal ergens anders dan de ingang. Gelukkig vinden de kids alles prima. Eerst even langs de Carrefour, zodat we even wat groter water en drinken in kunnen slaan nu we een auto hebben en we zijn bijna door de billendoekjes heen, dus die moeten we ook hebben. Hup 2,5 uur rijden naar Sun Moon Lake. Erik heeft gelukkig eindelijk gevonden hoe we coördinaten in kunnen voeren en dus kunnen we vanaf nu alles prima vinden omdat we overal vooraf de coördinaten van hebben opgezocht. We rijden lekker door over prima snelwegen en zien alleen maar bebouwing: heel het linker deel van Taiwan is bebouwd, rechts liggen de bossen en de bergen, daar gaan we later deze week nog heen. Yfke slaapt uiteraard en Youp plukt eerst een complete nieuwe tissuedoos helemaal tissue voor tissue leeg op de achterbank (vertrouw het nooit wanneer het ineens superstil is op de achterbank) en gaat daarna toch ook maar een tukje doen. We willen een boottochtje gaan maken en worden vlak bij de pier aangeproken of we onze auto wilden parkeren en kaartjes voor de boot wilden. Prima, dus zitten we binnen een mum van tijd aan boord. We dachten dat we een rondvaart over het meer van 1,5 uur gingen maken, maar een half uurtje later zijn we 3 stops verder en weer bij het beginpunt en dus het hele meer al rond. Prima, dit was voor ons precies genoeg tijd om alle 4 even te lunchen aan boord. We stappen uit en bekijken nog Meihe garden. Een kleine tuin met een mooie overkapping. Terug naar de auto en op naar de Ci'en Pagoda. Onderweg passeren we echter nog de Xuanzang Temple. Hierin staat een urn met daarin als heiligste relikwie een stukje van de schedel van Tripitaka. dus toch ook snel maar even kijken. Daarna alsnog door naar de Ci'en Pagoda. Deze hoge pagoda hadden we vanuit de boot al gespot en nu wilden we erheen lopen. Onderweg nog een simpele tempel bezocht. Altijd jammer dat die tempels zo op een verhoging of berg staan: we klimmen weer tig trappen op in deze klamme warmte. De auto zegt dat het wederom 29 graden is en wederom lekker vochtig klam. De pagoda zou op 10 minuutjes van de parkeerplaats zijn, nou wij deden er iets langer over, met 2 kids in de draagzak en een miljoen trappen omhoog. Pffff, wat hebben we geen conditie en wanneer we boven aankomen hangt hier ook een dikke mistbank, dus zien we de pagoda maar half. Zover we kunnen zien, wel een hele mooie pagoda. Youp vermaakt zich prima met steentjes en takjes gooien, dus die vindt het weer best. De weg naar beneden ging een heel stuk makkelijker en Youp heeft het hele stuk zelf gelopen. Vlak bij de pagoda ligt de Master Xuan Zang Memorial Hall. We snappen niet alles wat er staat, wel dat we van alles gratis mee mogen nemen zoals folders van Boeddhisme en kaarten en stickers en zelfs CD's met muziek. Een aardige memorial hall om te zien dus. We rijden nog langs de Wen Wu tempel, maar die gaan we morgen wel bezoeken. We gaan nu via allerlei kronkelweggetjes op zoek naar iets te eten en we hadden vandaag trek in een pizza. Nou die zijn hier moeilijk te vinden, maar de navigatie vindt er 1, dus wij hierheen. Aangekomen blijkt het er compleet donker te zijn, maar Erik gaat even een kijkje nemen. Ja hoor ze bakken toch pizza's een stukje naar boven. Dit was een restaurant wat we totaal niet hadden verwacht: een soort Ibiza, psychedelisch, strak, modern restaurant, waar de pizza's redelijk lekker zijn (afhandelijk van welke je kiest blijkbaar). Het blijkt een soort ecologisch resort te zijn want we zien ook huisjes. Maar het is er erg donker, dus heel goed zien kunnen we het niet. We rijden een kwartiertje naar ons volgende hotel: het uithangbord staat alleen vol met Chinees, dus Erik moet eerst even vragen of we goed zitten en ja: het klopt. Eerst onze schoentjes allemaal uit voordat we binnen mogen. Youp zijn we al lang kwijt: binnen blijkt er een kinderspeelparadijs te zitten met allerlei auto's en zelfs een electrische scooter, waar Youp rondjes op gaat rijden. Dit gaat best goed. De man die ons binnen heeft gelaten spreekt weer geen woord Engels maar 5 minuten later komt er iemand die dat wel kan en die ons onze kamer laat zien: wederom erg kindvriendelijk met een tipitent in de slaapkamer, tig ballen, een trapauto etc. Youp vermaakt zich prima. We voeden de kids nog wat en ze vallen vrij snel in slaap, terwijl wij nog een beetje internetten en dit blog typen. |
Zaterdag 4 november 2017 Vandaag gewekt worden door de kids, dus lekker op een relax tijdstipje. Volgens ons waren wij vannacht de enige gasten in dit hotel, want we hebben niets of niemand gezien of gehoord. Nu zijn er ook niet veel kamers, maar we kregen een telefoonnummer in het dorp wat we moesten bellen als we hulp nodig hadden. Het ontbijt was dus ook maar voor ons vieren: ieder een bordje met een croissantje, een sandwich met ei en vlees, een salade, een hardgekookt ei en iets van een notenbroodje, plus een appel en sinaasappel en heeeeerlijk warme Taiwanese melk. Nou op die melk na was het prima te verteren. Youp wilde uiteraard halverwege de maaltijd zijn ikea kinderstoel uit om te gaan rijden met de elektrische scooter of de elektrische auto of de trapauto. We stappen na het ontbijt in onze auto en rijden in een paar minuten naar de antique assam tea farm. Een thee plantage dus. We zijn er als 1 van de eersten, al stoppen er vlak na ons 3 bussen met Chinezen. De rondleiding gaat zo beginnen, maar is volledig in het Chinees wordt ons verteld en daar bakken wij dus niets van, dus gaan we maar weer verder op pad. Nog wel even een bus thee gekocht. Op pad weer over alle kronkelweggetjes langs het meer naar de Xuanzuang temple. Die hadden we gister al bezocht, maar vandaag schijnt de zon volop en is de lucht strakblauw, dus maken we nog even snel wat foto's opnieuw. Alles is toch net iets mooier in de zon. Verder naar de Wen Wu tempel. Dit is de grootste en mooiste tempel rondom het meer. Het is er ook best druk: busladingen met Chinese toeristen. Yfke krijgt er weinig van mee, want die slaapt deze tempel in zijn geheel in de draagzak bij Jantine. Het is best puffen in deze warmte, maar we klagen niet. 2 enorme rode leeuwen bewaken de ingang en de tempel zelf bestaat uit een aantal tempels achter elkaar. Het is echt heel mooi en indrukwekkend en we lopen dan ook helemaal naar boven. Ook doen we een wens bij de wensput, terwijl Youp er geld in werpt. Terug in de auto doen we nog supersnel een boodschapje in de supermarkt: op iedere hoek van de straat zit wel een 7 eleven of een family markt, al is die laatste een stuk goedkoper. We staan middenin een klein druk winkelstraatje, Jantine sprint de auto uit en Erik blijft gewoon staan wachten in de auto en verstopt zo de hele straat. Hij doet of zijn neus bloed terwijl Jantine chocomelk voor Youp's lunch en broodjes voor onze lunch koopt. Op naar de kabelbaan om helemaal naar het Formosan Aboriginal Cultural Village te gaan. Een leuke maar vooral hoge kabelbaan, dus Jantine houdt er niet van wanneer Erik zo schommelt. We lunchen lekker in ons prive bakje en stappen bovenaan uit. Dit cultural village betreft allerlei geschiedenis van allerlei inheemse Taiwanese stammen. Van totempalen tot koppensnellers, van hutjes van bamboo tot voodoo medicijnmannen. Het was leuk om te zien. Zo zien we ook nog een show van vrouwelijke en mannelijke dansers, waarbij de mannen zeer schaars waren gekleed en we allemaal op, over en onder elkaar door dansten. Een beetje dubieus en soms een beetje schaamtevol, maar wel heel melig en onze kids kijken hun ogen uit. We lopen het complete park helemaal uit, waarbij Youp nog 2x de vissen mag voeren, wat hij en de vissen allemaal tof vinden. De vissen buitelen letterlijk allemaal over elkaar heen. Verder zitten er enorm veel uilen in dit park. Uberhaupt stikt het in Taiwan van de uilen en dus is Jantine ook vaak happy. Die wil alles wel kopen van die uilen. Aan het einde van dit park, zit nog een heel groot pretpark, waar het bijna uitgestorven lijkt. Een groot deel kan Youp nog niet in, maar in de ovedekte hal wordt dat goed gemaakt: in de ronddraaiende treinen, in de zweefballonnen, in de monorail en in een andere trein. Youp amuseert zich wel en Yfke kijkt verbaasd naar alle lichtjes en geluiden en lacht naar iedereen die haar aanspreekt. Jantine raakt nog een beetje in de stress, want om half 5 gaat de laatste kabelgondel naar beneden en wij stappen er precies om 16.25 uur in.....maar het is dus toch gelukt. Nu op zoek naar avondeten, best lastig met alleen mar lokaal eten en totaal geen Engels oid. Geen idee dus wat er overal op het menu staat en aan onze navigatie hebben we ook weinig met enkel Chinees. Desondanks vinden we aan het meer een restaurant dat "Mos Burger" heet, klinkt als een burgerrestaurant. Daar hadden we wel trek in, dus wij naar binnen. Van de 8 burgers zijn er 7 met vis of garnalen, wat de keuze voor Jantine vrij beperkt maakt, maar juist die ene was prima. Erik had een garnalen en een zalmburger, maar 1 was lekker helaas. Terug in het pikkedonker naar ons love hotel. Het wordt hier trouwens iedere dag rond 17.00 uur al donker, maar Erik kan prima rijden in het donker dus dat is geen probleem. Youp speelt nog wat met al het speelgoed van het hotel, Yfke valt doodmoe snel in slaap. |
Zondag 5 november 2017 Vandaag een redelijk tijdstip op om alles weer in te pakken en om rond half 9 aan het ontbijt te zitten. Vannacht hebben er meerdere mensen hier geslapen, dus het was druk bij het persoonlijke ontbijt. Youp moest de auto's en scooter delen met andere kindertjes. Hij vermaakt zich verder wel met een voetbal buiten dan. Alles in de auto en op pad. Vandaag stond een lange dag in de auto gepland, want we doorkruisen Taiwan vandaag van de linkerzijde naar de rechterzijde. Een tocht van 187 kilometer, waar we toch 7,5 uur over hebben gedaan. Dit komt doordat we vandaag het eerste stuk de hoogte in gaan: maximaal 3285 meter hoog: de hoogste autopas van Taiwan, de Wuling Pass bij Hehuanshan. Alleen de wegen hiernaar toe zijn allemaal smal, met aan 1 zijde een steile berg omhoog en aan de andere zijde een ravijn steil naar beneden. Inhalen was dus niet te doen en sommige auto's reden echt als slakken. Ook passeren is soms lastig bij bv 2 bussen of kleine vrachtauto's. Daarom deden we er zo onwijs lang over. Ergens halverwege naar die Wuling pass stonden we ook nog erg lang in de file. Ja ja in de file! De eerste keer voor ons in Taiwan. En dat voor een gehucht ergens in de bergen, waar echt zo onwijs veel Chinese toeristen liepen, geen idee waarvoor, maar ze werden letterlijk in busladingen in dit dorp gedropt. Nog kilometers verder stonden er bussen langs de kant geparkeerd te wachten om iedereen weer op te halen. We zagen in dit dorp trouwens ook ineens de tekst "Huis ten Bosch". Maar we zijn maar niet gestopt gezien de files. Die pass was mooi: het zonnetje schijnt met groene vlaktes en vergezichten. We stappen uit en maken even wat foto's. We rijden door en nog geen kilometer verder aan de andere kant van de berg: wolken en mist! We zagen soms geen hand voor ogen. We dalen wel lekker flink. De kids krijgen in de auto wat te drinken en te eten en op 5 minuten van Youp na, hebben we ze de hele dag echt niet gehoord daar achterin. Jantine wordt inmiddels lekker misselijk van al die slingerende bergweggetjes. We rijden inmiddels door het Taroko National Park: echt een heel mooi park met de Taroko Gorge. Een hele steile en mooie canyon. Vaak zien we echt laag naast en onder ons die rivier stromen en kolken, met verder rotsen en bomen. Hele mooie en bijzondere natuur hier. Tegen half 2 stoppen we eindelijk eens bij de Wenshan hot springs: een natuurlijke bron in de rivier met lekker warm water, waar we wilden gaan zwemmen. Op het kleine parkeerplaatsje worden we met grote ogen bekeken en wordt ons in het Chinees afgeraden om erheen te gaan. Niet dat ze nu ineens Engels praatten of wij Chinees, maar met google translate op je telefoon kan je een heel eind komen. We willen het toch graag zien en hijsen in de kids in de draagzakken en gaan op pad. Tig borden met pas op voor vallende stenen onderweg en onder overhangende rotsen door helemaal naar beneden afgedaald. Over een wiebelig hangbruggetje, best een avontuur, tot we bij een gesloten hek staan en niet verder kunnen. De lokals hebben blijkbaar een andere route, want we zien wat Chinezen liggen plonzen in de hot springs. Wij durven toch maar niet verder met de kids en al die tig waarschuwingsborden, dus wandelen we weer helemaal omhoog. Youp vindt het wel prima omdat hij nu steentjes het ravijn in mag gooien en Yfke krijgt wat fruit, dus haar buikje is weer gevuld. Verder op pad, met de auto onder overhangende rotsen, door tunnels: zowel natuurlijke als kunstmatige tunnels, ove bruggen etc. We kijken onze ogen uit, wat is het hier mooi. Alleen de tunnel van de Nine Turns kunnen we niet vinden, ook niet bij navragen. Het blijkt achteraf dat hij ook niet open is, omdat ze hier aan de weg aan het werken zijn. Dan maar de Swallow Grotto. Ook bij deze trail staat aaangegeven dat we overal een helm op moeten ivm vallende stenen, maar aangezien we die niet hebben en we die nergens kunnen huren, wagen we het er maar op. Een leuk stukje gelopen, langs het ravijn met de kolkende rivier en door donkere tunnels, waar Youp steeds "echo" roept. We rijden verder naar Hualien, naar het infocentrum van Taroko park, zodat we precies weten wat we nu morgen in die park voor trails kunnen lopen. Door richting ons hotel om wat te eten te zoeken. Jantine mag vandaag kiezen en omdat die gaar is van een hele dag in de auto, wil ze graag patatjes eten en belanden we bij een Mac. De eerste in Taiwan die we bezoeken, dus vooruit. Lekkere nuggets op. Erik haalt nog even een biertje voor op de hotelkamer en we rijden naar ons hotel: dit is een groot modern hotel, waarbij we een grote kamer hebben met 4 bedden en een kinderbedje. Youp wil dus graag bij Erik slapen vannacht ipv in zijn tentje en Jantine heeft nu 2 bedden voor zichzelf. Op de 3e verdieping van dit hotel zit nog een kinderspeelplaats, dus laten we Youp nog even ravotten in de ballenbak en van de glijbaan. Echt grappig gedaan in dit hotel. Alleen wel bijzonder: ondanks dat we elkaar niet verstaan, moeten we bij binnenkomst uiteraard wel onze schoenen uit, wordt bij ons alle 4 de temperatuur gemeten op ons voorhoofd en bij ons allemaal de handen ingespoten met alcohol. Ja ze zijn hyghienisch. Nu liggen de kids lekker te slapen en typen wij dit bloggen of internetten een beetje. Morgen gaan we een lekkere lange trail wandelen. |
Maandag 6 november 2017 Vannacht allemaal prima geslapen, maar we zetten wel de wekker, want we willen vandaag wat trails gaan lopen en dan in de middag in het hotel lekker gaan zwemmen. Het ontbijt is zeer uitgebreid, het is dan ook een heel groot hotel. Alleen voornamelijk Chinees eten en iets westers. Wij houden het toch steeds maar bij het brood, een eitje, toast en sinaasappelsap etc ipv warme hap. Terwijl we naar de auto lopen, vraag Erik nog even bij de receptie na, waar het zwembad ligt. Blijkt het zwembad 1 november jl. al voor de winter gesloten te zijn!!!! WAT! De complete reden dat we precies voor dit hotel hebben gekozen is dat hele zwembad en onze kids! Dus wij balen een beetje. Maar we gaan toch maar vrolijk terug naar het Taroko National Park. Eerst de kustlijn: hier ligt 1 van Taiwan's 10 wonders: de Qingshui Cliffs. Echt mooi om te zien: een de ene zijde de pacific ocean en dan ineens echt hele hoge bergen die omhoog rijzen. Mooi begroeid. Er loopt ook een pad naar het uiterste puntje, maar die slaan we vanmorgen even over, die doen we vanmiddag wel. Vervolgens rijden we naar Shakadang trail. We parkeren hier de auto en volgens de lokale Piet Paulusma zou het hier vandaag regenen en best veel ook. Alleen is deze trail 3 uur lopen volgens de boekjes, dus nemen we alles maar mee in de rugzak: van zonnebrand tot regenponcho's, van eten en drinken voor ons alle 4 tot deet. Alleen erg jammer dat Jantine deze rugzak krijgt, plus Yfke op de buik draagt, want Erik draagt Youp al op de rug. We zeulen dus best wat af. Alleen is de Taiwanese Paulusma blijkbaar de weg kwijt: want het is boven de 30 graden en een strakblauwe lucht. We zweten ons dan ook rot en die liters water drinken we wel op. Zo wordt Jantine's rugzak wel wat lichter gelukkig. Maar eerlijk is eerlijk: het is een schitterende trail: langs het stromende water, met allemaal rotblokken erin. Een van de helderste blauwe waters die we ooit hebben gezien. Grote delen onder de rotsen door lopend, over keitjes, en overal worden we aangestaard, wanneer de anderen op deze trail beseffen dat we 2 kleine kids bij ons hebben. Youp loopt ook een stuk en zwaait naar iedereen en roept "hallo". Hij krijgt erg veel respons. Na het middaguur zijn we best bezweet maar zeker voldaan weer bij onze auto. We zijn blij met de airco! We rijden naar de Eternal Spring Shine, omdat hier een tempel staat met er pal onder een altijd stromende waterval. We hadden van het infocentrum gisteren al gehoord dat deze trail dicht was, maar we hebben wel mooie foto's van afstand kunnen maken. Een stukje verderop zit de ChangChun shrine, waarvandaan we pal omhoog de berg op zouden kunnen lopen naar de Beltoren. We lopen een klein stukje, namelijk het deel over de wiebelige hangbrug en terug. We hebben geen zin om met deze temperaturen en de kids helemaal naar boven te klauteren. Wel hebben we nog een gesprekje en een fotosessie met wat aardige Maleisiers. We rijden het park weer uit en nu nogmaals naar die cliffs van vanmorgen, maar nu gaan we dat stukje naar het puntje wel lopen. Was ook weer mooi om te zien. Wat ons wel soms irriteert is dat sommige mensen echt geen foto's kunnen nemen. Dan vragen we met handen en voeten of ze een foto van ons vieren kunnen maken met iets moois erachter, staan wij altijd pontificaal in het midden en hetgeen erachter haast nooit. Zo nu ook weer, maar vooruit. We rijden nu toch maar terug naar het hotel en gaan beteuterd bij het zwembad kijken. Ja volgens de receptie was het normaal veel kouder deze tijd van het jaar. Ja daar kopen we nu met 30 graden en volop zon niets voor. Erik en Youp gaan dus maar nog even naar het kinderspeelparadijs, terwijl Yfke en Jantine wat kroelen op de kamer. Tegen half 6 (het is hier dan pikkedonker) rijden we nog naar een nightmarket. Het is maar een paar minuten rijden, maar zowel Yfke als Youp vallen in de auto in slaap. Youp wil dus bij de markt niet lopen en gaat verder slapen bij Erik op de rug. Yfke vindt alle lampjes wel mooi. Heel veel etenstentjes trouwens en heel veel kitserig kinderspeelgoed. Jantine krijgt van Erik nog een mooie uilentas waar ze blij mee is en Erik koopt nog wat nougat repen voor thuis. Tegen het einde van de markt wekken we Youp maar, want er is nog een kinderkermis er pal naast. Voor een paar eurootjes kopen we een 5 rittenkaart. Youp vondt het springen met een tuigje om helemaal niets, daarentegen was het treintje, de carrousel en de draaiende theekopjes wel tof, dus Youp vond het leuk. We gaan op zoek naar wat te eten en we belanden bij een Amerikaanse eettent, waarbij de eigenaar nog een praatje met ons komt maken. Hij komt oorspronkelijk uit Alaska en is ivm de liefde hier belandt. We eten 2 lekker pizza's, alleen Yfke heeft ook honger en laat dat voor het eerst deze vakantie merken ook. Ze huilt echt nooit alleen dus nu. En we lopen al de hele vakantie met groente en fruithapjes bij ons, alleen precies vanavond helemaal niets bij ons. We gaan dus maar snel terug naar het hotel waar we Yfke snel voeden zodat ze weer lacht. Nog even de kids in bad doen en we kunnen weer gaan slapen in onze lekkere bedden. |
Dinsdag 7 november 2017 Weer prima geslapen, waarna we de koffers weer inpakken. We zijn er inmiddels helemaal op ingespeeld en zijn dus snel klaar daarmee, waarna we weer even ontbijten in de grote zaal beneden. We gaan weer op pad: vandaag het eerste stuk is meters maken. 2 uurtjes rijden langs de kust pal richting het zuiden. Vandaag weer 50% kans op forse regen, maar voorlopig is het weer 30 graden en volop zon. Aan deze kant van Taiwan zijn geen snelwegen, alleen eenbaanswegen en daar ben je dus erg afhankelijk van de auto voor je. Slome slakken kunnen ons flink ophouden, maar inmiddels is Erik zo geintegreerd in het Taiwanese wegennnet, dat hij ook snel in kan halen zowel linksom als rechtsom. Al lijkt het hier soms "net de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam". De mensen stoppen zomaar aan de kant van de weg en er staat soms van alles aan de kant, dus moeten we soms slalommen om die obstakels heen. De natuur is trouwens ook hier mooi: links de zee en rechts groene hoge bergen. Eerste stop van de dag: de Sanxiantai Brug. Dit is een brug gebouwd als een Chinese draak met 8 bogen. We dachten dat het een simpele brug zou zijn, maar op de parkeerplaats staan al zeker 10 touringcarbussen en zien we al tig schoolklassen lopen. We stappen uit en lopen eerst naar het strand, al is het een keienstrand en dat vindt Youp tof: zo kan hij lekker steentjes de zee in gooien en wegrennen voor de golven. 2 hobby's die hij zeer kan waarderen. De brug zelf is best leuk om te zien, Youp vindt die boogjes wel wat, maar man man man, wat is het hier warm: pal in de brandende zon zonder enige vorm van beschutting. We smoren echt weg en blijven dus niet te lang dralen. Het zweet gutst echt van ons af. Wederom zijn we blij met de airco en kunnen zo weer afkoelen. We rijden verder naar het zuiden, langs groen begroeide berghellingen. Het is weer mooi om te zien. We stoppen bij de Guanshan Tianhou Temple, voornamelijk om even onze beentjes te strekken. Een prima tempel, waar we eindelijk prijzen zien staan bij de wierrook en de offerandes, dus we kopen van alles wat. De wierrook branden we op, Youp wil ook wel wat "kaarsjes branden" en de offerandes nemen we mee voor thuis in het plakboek. Buiten staat ook weer de standaard verbrandingsoven, waar een paar mensen wat aan het offeren zijn. Youp mag van die mensen ook wat in die oven gooien, zodat het lekker vlamt. Jantine geeft ondertussen Yfke lekker wat te eten onder een boom in de schaduw. Het is boven de 30 graden en de zon schijnt. We rijden een uurtje verder naar het zuiden, naar de Toyugi Hot Spring Resort & Spa. We zien al veel verschillende hotsprings aangegeven, blijkbaar stikt het er hier van in dit dorp. Wij hadden van huis uit deze spa uitgezocht, dus hier maar heen. Ze keken wel een beetje apart toen wij binnen kwamen. Durf echt te zweren dat ze hier nog nooit 2 Nederlandse kindertjes, laat staan een Nederlandse baby hebben zien zwemmen in hun bad. Deze spa bestaat uit meerdere zwembaden, de ene warm, de andere koud en de volgende loeiheet. Het ene deel bestaat uit allerlei bubbelende en spuitende baden, het andere deel meer voor de baantjes trekkers onder ons. We worden al snel gewaarschuwd, want we moeten badmutsen op. Dus die even ook nog snel gekocht en hup alle 4 het zwembad in. Youp en Yfke spetteren wat rond, die vinden het tof. En ze trekken uiteraard veel bekijks. Youp speelt nog even met de bal samen met een Taiwanees meisje van 5 jaar. Verstaan doen ze elkaar voor geen meter, maar het is mooi om te zien hoe ze met elkaar samen spelen. De warmste baden kan zelfs Jantine niet in qua warmte: 41,4 graden is echt te warm! Na 1,5 uur houden we het voor gezien en kleden we ons weer om. Yfke valt meteen erna doodop in slaap in de auto. We rijden nog even langs de Fugang Fishery Harbor: een leuk haventje met gekleurde vissersbootjes, welke we nog net voor het donker is, op de foto kunnen zetten. We willen vanavond simpel een subway broodje eten en wanneer we bijna bij de subway zijn, komen we nog langs een hele mooie grote en verlichtte tempel.Erik parkeert gewoon de auto met alarmlichten voor de deur en we gaan allemaal even binnen kijken. Youp wil weer wierrook branden en vuurtje stoken net als vanmiddag. Bij de subway lekker allemaal een broodje op en toen naar het hotel gereden. Inchecken via iemand over de telefoon op de speaker die Engels en Chinees sprak, want de dames bij de receptie giechelden vriendelijk maar spreken geen woord Engels. We zitten in een Indigenous Cultural resort: het zit hier vol met lokale handnijverheid en allerhande producten zoals totempalen, kano's, sierraden etc. Leuk om te zien. We hebben weer 2 tweepersoonsbedden, al leggen wel vandaag beide kids in hun tentjes, zodat ze lekker snel slapen, want ze zijn moe. |
Woensdag 8 november 2017 Prima geslapen weer. Alles weer ingepakt en op naar het ontbijt. Het was een fixed ontbijt: oftewel we moesten een tijdstip afspreken en toen plaats nemen. Het mini-buffet bevatte alleen maar saladebenodigheden, dus we dachten al dat dat het was. Erik zat al een beetje te klagen, maar Jantine had haar saladebord al volgeschept, blijken we toch allemaal een bord vanuit de keuken te krijgen. Maar daar herkenden we alleen de scrambled eggs van, de iets van aardappelen, iets van vlees etc hebben we maar laten liggen. Bij daglicht bewonderen we nog de leuke aankleding van dit hotel, waarvan van alles nog te koop is ook. Hup alles weer in de auto laden, blijkt er een bon onder onze voorruit te liggen. Huh??? We staan toch geparkeerd op het parkeerterrein van het hotel? En we zien ook nergens een meter staan, dus worden we nu opgelicht of iets? We snappen ook niets van al dat Chinees. Wij vragen bij de receptie, maar deze kerel spreekt weer eens geen Engels, dus wijzer worden we er niet van. Hij tekent wel op een plattegrondje waar we kunnen betalen, dus wij op pad. Maar we kunnen het niet vinden, dus rijden we terug naar ons hotel. Daar sprak nu wel iemand een beetje Engels en het blijkt een parkeerticket van gisteren bij de Subway te zijn. Blijkbaar was het daar betaald parkeren. Aangezien wij nog nergens betaald hebben geparkeerd, hadden we er nu ook niet echt naar gekeken. Wij al bang dat het een forse boete gaat zijn. We worden nu naar een 7-11 winkel gedirigeerd, die we wel kunnen vinden. Wat blijkt: toch zeker 10 Taiwanese dollars moeten betalen, omgerekend 24 euro-cent! Vooruit, dat kunnen we nog wel hebben :-) Met enige vertraging rijden we naar het "National Museum of Marine Biology and Aquarium". Het blijkt een heel groot complex te zijn en niet helemaal zeker of we de goede ingang hebben vragen we bij de ticketcounter nog "is this for the aquarium?" Ze verstaan er geen woord van, terwijl er pal achter hun een grote tekst op de muur staat van "Marine Aquarium". Dus zo goed spreekt men overal Engels hier. Het is buiten wederom 30+ graden en volop zon, dus we proberen snel naar binnen te lopen. Youp heeft nog even plezier met een buiten waterbak met kunst walvissen er in. Zo koelt hij ook lekker af en met deze temperaturen is hij ook zo weer drog. Binnen eerst naar links, naar de "Taiwanese water exhibition". Mooie aquaria, waarbij met name Yfke met open mond om haar heen lang te kijken. Ze lag letterlijk te kraaien en te spartelen van plezier met 4 ledematen. Ook Youp wees alles vissen wel aan. Aan de rechterzijde zat het "coral waters" deel. Hierbij liep je door glazen buizen, dus met vissen links, rechts en boven ons. Haaien, roggen, lobsters, kwallen en zelfs 1 kleine walvis gezien. We lunchen even vanuit de auto, maar we smelten een beetje weg in de hitte. We rijden verder: naar de Eluanbi Lighthouse. We dachten gewoon een vuurtoren te gaan zien, maar dit hadden ze aardig toeristisch gemaakt: een enorm parkeerterrein met volop toeringcarbussen en meteen entree vragen voor zowel de parkeerplaats, als om het terrein op te mogen. De vuurtoren was verder prima. Dit blijkt de meest felle vuurtoren van Taiwan te zijn en de meest zuidelijke. We kopen nog een leuke houten puzzel voor Youp en we lopen weer terug naar de auto. Een stukje verderop geparkeerd om naar het 'Southernmost Point of Taiwan' te lopen. We moeten een kilometertje lopen en zien daar inderdaad een monument dat aangeeft dat we op het meest zuidelijke punt van Taiwan zijn, erachter nog een klein strookje kust en daarna de zee. Helaas was de weg terug bergopwaarts, dus zweten we allemaal. Alleen Yfke niet, want die slaapt lekker bij Jantine op haar buik. We laten haar ook maar even zo zitten in de auto, kan ze lekker verder slapen. Nu rijden we naar ons hotel, het YoHo beach resort. Jantine helemaal happy: het blijkt een prima resort aan de zee te zijn, met tig zwembaden. Van kinderbaden met allerlei fonteien en een pirateneiland, tot jacuzzi's, tot een stroomversnelling en zelfs een deel binnenbad, maar hier moeten we extra voor betalen, wat we weigeren. We plonzen dus zo snel als we kunnen een paar zwembaden in, Youp kan al een beetje zwemmen met zijn vleugeltjes om en Yfke dobbert vrolijk in haar gele zit-zwembandje. Alleen is het best frisjes, dus blijven we er maar een uurtje in, maar het was heerlijk. Het resort heeft ook nog een wellnessdeel met massages en gezichtsbehandelingen etc, meerdere restaurants en winkeltjes, het is hier echt leuk toeven, jammer dat we er maar 1 nachtje zitten. We kleden ons aan en gaan naar een plek wat heet "Fire from the earth". Dit moet je blijkbaar zien als het donker is, dus vandaar dat we nu pas gaan. We komen aan op een compleet verlaten en donkere parkeerplaats, waar we een compleet donkere en verlaten trap naar beneden moeten, naar waar naar toe? Gelukkig hebben we licht op onze camera en onze telefoon, zodat we nog een beetje zien waar we lopen. En ja hoor een stukje verderop zien we ineens vlammen uit de grond komen! Zo bizar, zoiets hebben we met al onze reizen nog nooit gezien. Het ruikt ook een beetje naar zwavel. Blijkbaar komt dat hier omhoog en zijn er het hele jaar door deze vlammen te zien. Heel erg leuk om gezien te hebben. Wederom in het pikkedonker lopen we terug naar de auto en aangezien het al laat is en Yfke moe, halen we een pizza bij de dominos en eten we die in onze hotelkamer op. Prima dus. Yfke slaapt nu weer snel, Youp slaapt vannacht wederom naast Erik in een enorm tweepersoonsbed. Jantine ligt weer prinsheerlijk in haar uppie in een 2e kingzise bed. |
Donderdag 9 november 2017 Vanmorgen een uitgebreid ontbijtbuffet met zowel Chinees als Westers eten. Het uitzicht vanaf het ontbijt is ook prima: uitzicht op de zwembaden en de zee. Het weer ziet er wederom goed uit. We hadden echt 3 dagen voor vertrek opgezocht wat voor weer het zou worden in Taiwan: max 24 graden en kans op regen. Nou echt iedere dag rond de 30 graden en zon tot nu toe. Hebben dus iets te veel lange mouwen en lange broeken bij ons, maar dat kan nooit erg zijn, alleen veel schone kleren hebben we echt niet meer. We nemen helaas weer afscheid van dit hotel en rijden nu langs de kust naar het noorden, naar Kaohsiung. Een mooie route langs de zee. We stoppen nog bij 6 supermarkten op zoek naar luiers voor Yfke. We hadden het redelijk uitgerekend qua hoeveelheden, echter heeft Yfke te vaak gepoept en nu komen we er net een paar tekort. Alleen deze kleine maat hebben ze echt nergens en uitleggen waar we ze dan wel kunnen kopen kunnen ze niet of verstaan wij niet. Dan maar bij de 7e winkel een iets te groot formaat gekocht en dan maar met leukotape de gaten dichttapen :-) We komen weer erg in de bebouwde wereld, dat waren we de afgelopen dagen niet meer gewend zoveel verkeer en huizen te zien. De oostkust is veel minder druk en enkel eenbaansweggetjes. Hier komen we weer op de 4 baans-tolwegwen uit. In Kaohsiung parkeren we de auto bij de Pagoda en de Confucius temple. Hier laden we alles onderin de kinderwagen wat we denken nodig te hebben voor ons rondje rondom de Lotus Pond. We smeren onszelf en de kids in, want het is volop zon en 34 graden buiten. We zweten al bij het insmeren. We weten niet waarom, maar in Kaohsiung liggen echt tig tempels en andere heiligdommen. We willen in deze 3 uur wandelen de beste en leukste tempels zien en die zitten allemaal rondom het Lotus Pond. We zien er zo'n 10, de ene nog leuker dan de andere: sommigen met echt metershoge beelden, anderen met volop goud, andere met een draak waar je doorheen kunt lopen. Echt allemaal heel erg mooi. Alleen Youp heeft de machines in de gaten waar je voor wat geld van alles uit kan krijgen, vaak bij iedere tempel een soort voorspelling van de dag, maar dan compleet in het Chinees. Dus 1 daarvan is wel leuk, maar gezien de hoeveelheid tempels die wij zien, zijn we het na de 3e voorspelling ook weer zat. Maar Youp wil iedere keer geld om in een machine te stoppen. We hebben nu zelfs een gouden ei uit een kip in een automaat gekregen. Op een gegeven moment hebben we maar gezegd dat al het geld op is, helaas. Zowel Yfke als Youp vallen lekker in slaap en we hebben het warm, dus nemen we lekker de taxi terug naar onze auto. Ze blijven beiden lekker verder slapen in de taxi, het is dan ook wel erg warm buiten. We stappen onze auto weer in en rijden naar het Kaohsiung Martyrs' Shrine. Dit lag boven op een berg, maar was in een verbouwing, dus dit viel tegen. Bovendien reed Erik bij het achteruitrijden uit het parkeervak pontificaal tegen een uitstekende boomtak aan: een dikke deuk in de auto en een gebroken raam aan de achterzijde rechts. Zo echt superbalen!!!! Wij hebben bij een garage er een stuk karton met tape tegenaan laten plakken, zodat het weer een beetje dicht is, want dat autoglas barst echt in 1000 kleine stukjes. Wat balen we. Desondanks rijden we verder naar het Fo Guang Shan klooster, want hier gaat namelijk om 17.00 uur het hek dicht en kunnen wij niet meer naar binnen anders. Ja, we slapen deze nacht dus in een klooster! Het inchecken is een beetje dubieus: de monnik spreekt deze keer goed Engels, maar wijst een beetje de heuvel op en tot ziens. Huh? welke kamer hebben we nu? Gelukkig rijdt de portier met een scootertje voor ons uit naar onze lodge. We checken in en wat ook raar is: hier lopen heel veel monniken rond met bruine lange gewaden, trekt er 1 monnik ineens van onder haar gewaad een mobiele telefoon tevoorschijnt en vraagt ze of ze een foto mag maken van Youp met zijn golden hair en Yfke die naar iedereen lacht. Tuurlijk mag dat, al hadden we dit niet verwacht. Uberhaupt trekken onze kids hier weer heel veel bekijks. Er zullen weinig Hollandse kids hier eerder geslapen hebben. De kamer blijkt simpel en sober te zijn, maar schoon en dus prima. We gaan nu het nog licht is meteen op pad naar het naastgelegen Fo Guang Shan Buddha Museum. Hier staat een enorme gouden Boeddha boven iedereen uit te kijken, met heel mooi verlichte pagoda's. Het was heel leuk om dit te zien met als hoogtepunt het heiligste deel: een tand van Boeddha. Nou hebben wij best veel gereisd en we denken dat die arme boeddha zeker 80 tanden en een hele volle bos haar moest hebben, gezien het aantal tempels wereldwijd met haar en tanden van Boeddha. We lopen het hele stuk, en dat zijn best wat meters. We eindigen bij een Starbucks en aangezien het al 7 uur is, houden we hier ons avondmaal. En dat was best prima, maar niet heel gezond. We wilden eigenlijk een taxi terug, maar die zagen we nergens rijden, dus hebben we het hele stuk in de warmte terug gewandeld, ook weer helemaal berg op naar onze lodge. Het is heerlijk stil buiten. We drinken allemaal wat en we gaan eigenlijk allemaal tegelijk slapen rond half 9. De kids beiden in hun tentjes en wij willen wel met ze ruilen, want we hebben 2 eenpersoonsbedden maar die hebben geen matras, alleen een plankharde plank. Morgen om 5 uur de wekker, vandaar allemaal vroeg naar bed. |
Vrijdag 10 november 2017 Nu snappen we dat dat ochtendgebed om 5 uur is, want om 3 uur in de nacht gaat alles al zeer doen van dit plankharde bed en wil je er wel graag uit. Maar okee, we wekken de kids, beiden in de draagzak en hup in het donker naar het Main Shrine voor het ochtendgebed. Daar liggen tig kleine matjes waar je op kan zitten knielen, dus wij gaan snel met de kids op een soort bank voor gehandicapten zitten, zodat we prima zitten en niet hoeven te knielen. Iedere monnik die voorbij komt kijkt op, knikt of lacht zelfs even naar onze kids. Niemand verwacht ze hier. We vallen ook wel een beetje uit de toon qua leeftijd en als enige niet Aziaten in die enorme zaal. Wanneer de opper monnik binnen is, gaat het gezang beginnen met veel gekniel en gebid, gebeleid door een traingel en een drum. Heel indrukwekkend om mee te maken en ook supertof dat allebei de kids zo keurig zich zo stil gedragen. We mochten geen foto's of film maken, maar Erik filmt stiekem een stukje op zijn telefoon. 3 kwartier later is het afgelopen en is het inmiddels licht buiten. We lopen naar de ontbijtzaal, maar hebben geen trek in vis of ander Chinees warm eten en dus slaan we het ontbijt hier wel over. Het is nu half 7 (ja opstaan op dit tijdstip geeft wel een lekkere lange dag) en gaan we het terrein van het klooster verkennen: het is echt heel groot. Alleen is het steeds berg op en berg af en ondanks dat het pas half zeven is, is het wel alweer 27 graden. We zien nog een ander supergroot Boeddha beeld, we zien tig kleinere Boeddha beeldjes, we zien grote en kleine pagoda's: het is weer leuk om te zien allemaal. Rond 8 uur gaat Erik de auto van het parkeerterrein halen en checken wij uit. We kunnen lekker alles weer inladen en rijden dus al leker vroeg naar het Chimei-museum in Tainan. En hier zien we eindelijk de grote fontein met paarden liggen! Wij hadden namelijk in Taipei bij het national palace museum 3x aan de info-balie gevraagd waar de fontein met de paarden was en ze snapte ons daar al niet. Wij dachten dat het aan het Engels lag, maar blijkbaar lag die fontein daar dus niet. We zien bij deze fontein ook nog een groep met vlaggen zwaaien tegelijkertijd, alleen leken ze er weinig plezier aan te beleven. We rijden verder naar het Eternal Golden Castle. Hier konden we of voor 50 doller een kaartje kopen voor alleen dit kasteel of voor 150 nog voor 4 andere. Alleen sprak deze dame achter de kassa 0 Engels en kon ze ons dus niet zeggen voor welke 4 andere hij geldig is. Helaas blijkt achteraf dat we ze alle 5 op de planning hebben staan en we dus het verkeerder kaartje hebben gekocht. Dit kasteel had nog een ouderwetse lay-out met een slotgracht eromheen en binnenin wat kanonnen. Youp gaat lekker in de blubber spelen, ook erg leuk voor zijn kleding en schoenen. We rijden weer een stukje naar de wijk Anping en parkeren hier de auto. Eerst naar de Luermen Tianhou Temple (oftewel de Kaitai Tianhoutempel van Anping) en met pal daarnaast het Fort Zeelandia. Hier heeft de VOC gezeten en toch wel super bijzonder dat wij hier nu zo lopen. Inclusief Delfts blauwe scherven die ze hier gevonden hebben. We lopen een stukje naar het Anping Tree House. Hier heeft een boom een compleet huis overgenomen. Back to nature blijkbaar. Mooi om te zien. De kids slapen weer en wij smoren in de hitte, dus lopen we lekker terug naar de auto en de airco en rijden naar ons hotel. Dit blijkt een heel chic en groot hotel te zijn. Dit ziet er prima uit. Omdat we zo vroeg zijn opgestaan is het nu pas half 2 en voelt het alsof we al de hele dag bezig zijn en eigenlijk is het inchecken pas vanaf 16.00 uur. Maar omdat we 2 kids hebben, maken ze voor ons een uitzondering. Erik parkeert ondertussen de auto op -7. Onze hotelkamer is mooi, groot en chiq, maar kan ons niet boeien. We kleden ons op en plonzen in het heerlijke verwarmde zwembad op het dak van de 4e verdieping. De kids vinden het ook heerlijk, al heeft Yfke het na een klein uurtje wel gezien en valt in slaap op een ligstoel naast het zwembad terwijl Erik en Youp nog even doorgaan met zwemmen. Er staan wel 4 man personeel weer naar ons te kijken hoe wij zwemmen. Rond 16.00 uur gaan we weer op pad, nu met een taxi naar Shennong Street, 1 van de oudste en autgentieke straten van Tainan. Hierdoor heen gewandeld en echt op iedere hoek van Tainan vind je wel een tempel, de ene nog mooier versierd dan de andere. We wandelen een stuk, al is dat met kinderwagen niet makkeljk: vaak is de stoep al in gebruik door het winkeltje erachter of staan er tig scooters in de weg. Vaak lopen we dus maar gedwongen op straat met de kinderwagen. We lopen verder naar Great Queen of Heaven Temple (Datianhou Temple of Tainan Grand Matsu Temple). Zoals gezegd komen we hiervoor nog tig andere tempels tegen. Om beurten gaan we ze allemaal naar binnen (Yfke kan ivm de kinderwagen vaak niet naar binnen). Door naar het Hollandse fort Provincia (heet tegenwoordig de Chihkan Tower). Was ook weer leuk om te zien, al was hier veel minder van de VOC of van Nederland te zien. We nemen een taxi terug naar ons hotel met de meest chagrijnige en aggresief rijdende chauffeur die we konden vinden en lopen daarna naar de TGIF. Hier wilde Jantine erg graag de reis mee afsluiten en dus eten we wederom 4 heerlijke porties sesame strips met de Jack daniels saus. MMMMMMM, heerlijk. De TGIF zit in een heel groot warenhuis en hier zit ook een kinderspeel area, waar Youp nog in 2 ritjes mag zitten. We nemen nog een ijsje bij de Mac als afsluiter en lopen terug naar ons hotel, waar Yfke vrij snel slaapt in zijn tentje. Wij hebben 2 enorme kingsize bedden, welke we tegen elkaar hebben geschoven zodat Youp vandaag tussenin kan liggen. Erik is nog bezig met de schade te regelen aan de auto bij onze reisverzekering, terwijl Jantine een beetje luiert. |
Zaterdag 10 & Zondag 11 november 2017 Weer heerlijk geslapen in ons mooie hotel. Op naar het ontbijt. Op de 1e verdieping het Westerse ontbijt en op de 2e verdieping het Chinese ontbijt. We kiezen maar voor optie 1 en het was verder prima. Ruime keuzes, veel verschillende broodjes en beleg, dus prima te doen. Terug naar onze kamer, want we moeten alles inpakken voor de vlucht. Dat betekent ook bv de zonnebrand uit de rugzak en in de koffer omdat er geen vloeistoffen in de handbagage mogen. En we laten 1 koffer open zodat we ons straks nog kunnen omkleden na het zwemmen. Deze koffer is trouwens overleden helaas: de rits is kapotgegaan halverwege de reis. We gaan op pad, te voet, want Erik heeft thuis al een mooie route uitgestippeld langs de beste tempels en andere sightseeing zaken. Het is weer warm, tegen de 30 graden aan, alleen vandaag miezert het soms, dus krijgen we een paraplu van het hotel meer en gaan lopen. Weer heel veel mooie tempels gezien: de tempel van de concubines, te vruchtbarheidstempel, de Confucius tempel, de tempel van de stadsgod etc. Alleen altijd met een paar treden en een hoge houten drempel om binnen te komen, dus Yfke iedere keer naar binnen en naar buiten hijsen. Ook zien we de oude stadsmuur en een graftombe van Koxinga, een oude heerser van Taiwan. Tainan is trouwens de oudste stad van Taiwan en een leuke stad om in rond te wandelen, alleen niet met een kinderwagen: te veel stoepjes, drempeltjes of helemaal geen stoep en dus over straat. We wandelen terug naar het hotel en hebben toch weer zo’n 8 kilometertjes gelopen vanmorgen. We ploffen even neer in de lounge om bij te komen en gaan daarna naar het zwembad op het dak. Gelukkig zijn hier hele mooie omkleedkamers met mooie douches, dus dat is prima. Het water van het zwembad is zonder de zon ook heel lekker, dus plonzen we er allemaal in om wat verkoeling te zoeken Zowel Youp als Yfke vinden het zwemmen heel erg lekker en spartelen er op los. We kleden ons weer aan, in de lange broek deze keer, want we gaan met de auto op pad retour naar Taipei, naar de luchthaven. Een rit van 3,5 uur, waardoor we na 2 uurtjes stoppen in een outletmall om Yfke even uit de autostoel te halen, onze beentjes te strekken en wat te eten. We belanden weer bij een Starbucks, wat prima was. Hup weer in de auto en daar hebben we zowaar een paar keer een korte file. Gelukkig zaten we ruim in de planning, dus waren we prima 19.45 uur bij de luchthaven waar iemand ons al op stond te wachten om de auto weer in te nemen. Daar meteen de schade van de boomtak aan de auto voldoen, iets van omgerekend €250,- dus dat valt mee. We laten onze kapotte koffer volledig insealen, omdat die niet meer dichtgaat met een kapotte rits. Daarna in de rij voor de incheckbalie, waar Youp en Yfke weer door Jan en alleman worden aangesproken. We checken de hele zooi weer in inclusief autostoel en he he eindelijk weer eens iemand die goed Engels praat, dus krijgen we 8 boardingstickets en goede stoelen met 2x een bassinet voor Yfke. Doordat we kids hebben worden we bij de handbagage check en de douane er meteen uitgepikt en lopen we vrolijk alle lange rijen voorbij en zitten we zo bij de gate. We loungen nog even in een soort muziekstudio, omdat die lekkere banken heeft. We mogen als eerste het vliegtuig weer in: de airbus 380 deze keer van Emirates. Oftewel een dubbeldeks vliegtuig waar heeeeeel veel volk in kan. Voordat we vertrekken krijgen de kids al allerlei cadeautjes: 2 leuke kinderdekens in een dierenzakje, potloden, kleurplaat, magisch tekenbord en een toilettasje met babyartikelen. Ook werd er meteen een polaroidfoto van ons gemaakt, al slaapt Youp al voordat we opstijgen en staat hij er dus niet op. Allemaal prima dus. De eerste vlucht was een nachtvlucht: Yfke had de hele nacht geslapen, mits we niet 2x turbulentie hadden en het “fasten your seatbelt sign” aanging, zodat zij meteen uit haar mandje gehaald moest worden en in de gordel op schoot. Pfff. Youp slaapt ook zeker wat uurtjes tegen papa aan op zijn stoel. Erg vroeg lokale tijd landen we in Dubai, waar we een paar uur overstaptijd hebben. Ook de volgende vlucht hebben we de airbus A380, alleen hier worden we om onverklaarbare redenen op andere stoelen gezet, dus niet meer bij het raam, maar wel met extra beenruimte en weer een mandje voor Yfke. Wederom allerlei cadeautjes voor de kids van Emirates en wederom een foto op deze vlucht. Youp slaapt bijna weer de hele tijd en in de meest onhandige standen, waarin wij spierpijn zouden krijgen maar hij het prima op doet. Rond 13.00 uur lokale tijd en nadat we dus meer dan 24 uur onderweg zijn, landen we op Schiphol. We zijn ingestapt met 30 graden en het is hier nu 6 graden, brrrrr. De douane was echt een aanfluiting: hij heeft geen eens onze paspoorten open gemaakt, we waren zijn laatste klanten voordat hij werd afgelost en hij vond het dus wel best. Nadeel van een A380 is dat er dus heeeel veel mensen in kunnen en dus ook heeeeeeel veel koffers. Wachten bij de bagageband duurde dus echt een eeuwigheid. Gelukkig stond de mevrouw waar onze auto stond geparkeerd al op ons te wachten, dus ging dat weer snel en zaten we dus al snel op weg naar Barendrecht. Helaas is er weer een einde gekomen aan wederom een hele mooie vakantie. |